Het Australische leven als beginnend Au Pair
Hallo allemaal,
Het is alweer een week geleden dat ik iets van mij heb laten horen, maar ik ben nog steeds in Australië, geen zorgen. Ik heb het allleen een beetje druk gehad met mijn eerste werkdagen. Na mijn laatste bericht vorige week maandag heb ik dinsdag niet veel bijzonders gedaan. Daarentegen begon woensdag dan mijn echte Australische leven. Dit was de laatste dag voor mijn host mama weer aan het werk moest en ik moest nog een Australisch bankaccount en een WWCC pas (een pas om met kinderen te mogen werken in noord Australië). Het aanvragen van het pasje was geen probleem, de formulieren kon ik gewoon bij het postkantoor hier in Paraburdoo halen. Voor het bankaccount moest ik wat verder, naar Tom Price om precies te zijn. Tom Price is de stad naast Paraburdoo, maar het is alleen wel 80 kilometer verder op (voor hier is dat maar een klein eindje). Het opvallende is dat het hier als een grote stad wordt gezien tegenover Paraburdoo, maar het heeft maar 5000 inwoners. Mijn host mama gaat hier ook altijd heen voor de grote boodschappen, dus behalve naar de bank zijn we ook naar de supermarkt geweest en naar een toeristen informatiepunt. Het was een leuk dorpje, maar we zijn al snel terug gegaan om optijd terug te zijn als de meisjes vrij zijn van school.
Nadat de meisjes terug kwamen van school en hun huiswerk hadden gedaan hadden we een speciale familie middag en avond, op Caitlins verzoek dinsdagavond. Het was erg leuk, ik kreeg een rondleiding door Paraburdoo. Zo gingen wij naar een grote mijntruck die hier staat. Deze zijn enorm en worden nog steeds gebruikt, maar er staat er een tentoongesteld. Daarna zijn we naar het monument van Paraburdoo geweest, een grote donut met materialen die in de mijn worden gebruikt en ervandaan komen. Verder zijn we nog naar het hondenpark gereden om daar te gaan frisbeeën. Het leuke aan deze ''rondleiding'' was dat ik mocht rijden. Behalve dat ze hier aan de linkerkant van de weg rijden, rijden de meeste mensen ook nog eens in een landrover. Dus ik, in de grote auto aan het rondrijden door Paraburdoo. Ik moet alleen wel melden dat ik 1 keer verkeerd ben gegaan, Mandy de spookrijder. Mijn host mama vondt het zo grappig, ik vond het alleen maar heel erg. Maar geen zorgen hoor alles ging verder goed. 's Avonds hadden we speciaal voor de familie dag een BBQ en een spelletjes avond, dus hebben we een paar potjes uno gespeeld en met z'n allen in de tuin wezen dansen.
Donderdag was het dan zover, mijn eerste werkdag. Het was een kortere dag dan normaal, gezien er eens per maand een leer dag is voor mijn gastmama en zij daarom een kortere dag heeft. Dit hield in dat inplaats van om kwart voor 5 te vertrekken ze een uur later kon vertrekken. Ik kon nog even blijven liggen tot half zeven, snel een douche nemen en dan beginnen met het ontbijt voor de meisjes. Normaal zou het oudste meisjes Caitlin altijd om half zeven wakker worden en tot zeven uur televisie gaan kijken, tot ik klaar was, maar beide meisjes lagen nog heerlijk te slapen toen ik om 7 uur ze wakker kwam maken. Ik heb ontbijt voor ze gemaakt, de luchboxes klaargemaakt en gezorgt dat ze klaar waren om optijd op school te zijn. Normaal gaan de meisjes daarna zelf naar school, maar Caitlin wilde graag dat ik deze keer met hen meeliep naar school, dus dat heb ik dan ook gedaan. daarna had ik tijd voor mijzelf tot half drie wanneer de meisjes vrij waren. En omdat ik een heel lief neefje heb die donderdag jarig was heb ik om half twee gezellig geskypt als verrassing voor zijn verjaardag (nadat ik ook met mama had geskypt). Om half drie kwamen dan de meisjes weer terug van school en heb ik ze een milkshake gemaakt. En nadat ze hun huiswerk hadden gemaakt zijn ze gezellig naar hun vriendinnetjes gegaan aan de overkant van de straat. Omdat het een korte werkdag was kwam mijn host mama om half vijf al terug. Zij is daarna snel gaan douchen en ik ben de meisjes gaan halen om ook hen te halen, want om vijf uur hadden we weer een BBQ met de collega's van mijn host mama. Het was erg leuk om weer nieuwe mensen te leren kennen.
Vrijdag was de eerste lange werkdag, maar meteen ook een hele speciale. Op de school van de meisjes hadden ze een Sports Carnaval, een soort sportdag. Dus nadat de meisjes allebei klaar waren en naar school waren, ben ik ook om negen uur naar school gegaan om de meisjes aan te moedigen. Ik heb het daar heel gezellig gehad, ik ontmoete weer nieuwe mensen, allemaal moeders waarmee ik gezellig de hele morgen heb gekletst. En omdat het deze speciale dag was mocht ik hen om half een toen het afgelopen was al meenemen naar huis, waarna ze gezellig met de vriendinnetjes hebben kunnen spelen. Maar ze konden niet de hele dag blijven spelen, op vrijdag hebben de meisjes namelijk dansles. Eerst Mikayla om vier uur en daarna Caitlin om kwart over vijf. Ik had van huis het spel skipbo mee gekregen en ik heb ze dit om de buurt geleerd, terwijl de ander naar dansles was. Beide vonden ze het spel geweldig. Toen Caitlin om kwart over zes thuis kwam melde ze dat er een drive in film was die avond. Dus zij snel onder de douche, Annie (host mama) kwam thuis en ging ook douchen en onze chips, nuggets en movie night veranderde in een drive in film avond met patat en allerlei snackes.
Zaterdag was dan een dag waarop de meisjes een hele dag thuis waren. Uitslapen hoort er alleen niet bij in het weekend, Caitlin wordt nog steeds elke dag om half zeven wakker. Maar we hebben gezellig samen ontbeten en zijn naar het park gegaan en hebben pluto (de hond) meegenomen. Ook een vriendinnetje van de meisje ging mee en samen hebben we ons daar de hele morgen vermaakt. Tot we terug kwamen om te gaan lunchen, want Caitlin moest naar bijles. En waarbij ik donderdag nog de leukste nanny tot nu toe werd genoemd, werd ik nu de verschrikkelijkste nanny van de wereld, Caitlin mocht geen pizza van haar brood maken, omdat we 's avonds al pizza gingen eten. Maar na een kwartier was het duidelijk, geen pizza en was alles weer goed en ik kreeg zelfs weer een knuffel. Daarna heb ik Caitlin naar bijles gebracht en Mikayla aan haar huiswerk gezet. Daarna hebben de meisjes nog gezellig gespeeld tot vijf uur en het douchen weer moest geburen. Zodra Annie thuis was hebben we gezellig met z'n allen pizza gemaakt en was ook deze dag al weer over.
Zondagmorgen mocht ik dan eindelijk mijn bakkunsten laten zien door pannekoeken voor ontbijt te maken en omdat beide meisjes andere pannenkoeken wilden moest ik twee soorten maken, maar ze vonden het gelukkig heerlijk. Daarna werd er weer lekker gespeeld, hier en bij vriendinnetjes tot lunch, waarbij we nog wat pizza's hebben kunnen maken van de restjes van de avond ervoor, waarbij de rest van de zondag rustig verliep en er niets bijzonders gebeurde.
Gisteren ging het weer precies als donderdag en vrijdag. Eerst het ochtend ritueel, dan de meisjes naar school waarna ik tijd voor mezelf heb tot half drie, wanneer de meisjes terug komen en ze graag een milkshake willen, met twee koekjes. Waarna het weer huiswerk en speel tijd is tot vijf uur. Het enigste opvallende was, was dat ik voor het eerst zelf terwijl de meisjes naar school waren ik naar de winkel ben gegaan om melk en appels te halen. 's Avonds hebben we na het eten heel gezellig een potje mens erger je niet gedaan (dit heeft de vorige au pair meegenomen, zij was Duits en het spel heet hier dan dus ook het duitse spel). Dit liep wat uit waardoor ik mijn blog nog niet helemaal af heb kunnen maken en daarom vandaag verder ben gegaan.
Vanmorgen moest ik wat eerder op staan om Caitlin om kwart over zes wakker te maken, omdat zij om kwart over zeven op school moest zijn voor cross country, sport voor school begint. Maar dit zorgde wel voor een rustigere morgen door eerst Caitlin naar school te krijgen, waarna ik Mikayla pas hoefde wakker te maken nadat Caitlin al naar school ging en alles ging dus wat rustiger. Waarna ik een hele morgen heb om mijn blog af te maken en jullie weer een beetje op de hoogte te brengen.
Dus bij deze houd ik jullie weer een beetje op de hoogte van mijn Australische leven, ik hoop dat jullie het nog steeds leuk vinden om te lezen.
Liefs Mandy
PS: Heel erg bedankt voor alle lieve reacties, ze zijn super leuk om te lezen allemaal.
Reacties
Reacties
Lieve Mandy,
Het is weer geweldig te lezen over je avonturen daar in het verre Australie. Ik ben blij dat je het zo naar je zin hebt. Geniet maar goed van het Australische leven en alle indrukken die je daar opdoet. Ik vind je een topper.
Wat een leuk begin van onze dag...een blog lezen over jouw avonturen. Vooral het stukje over het feit dat je de verschrikkelijkste nanny bent. hahahaha...daar kan ik me nou niets bij voorstellen!
Enne dat lieve neefje dat je noemde vond volgens mij het skypen met jou nog het allerleukste aan zijn hele verjaardag! Dat was voor hem al een heel mooi cadeau.
Ik kijk weer uit naar je volgende blog...dank je wel Annemieke dat je me vanochtend even een appje deed dat dit blog weer online was!
Net gebeld door mama dat je je blog had bijgewerkt. Ik moest nog eerst even ontbijten, maar hier dan mijn reactie. Je hebt gelukkig de afgelopen jaren geleerd vroeg op te staan, dus daar zul je nu al wel snel aan gewend zijn. Ik heb bij mama de foto's met de grote truck gezien, dus ik kan me goed voorstellen, dat je je dan heel klein voelt. Rijden in zo'n grote auto lijkt me nou net iets voor jou. Ben benieuwd wat je verder nog voor avonturen mee zult maken. Ik lees er graag over.
Liefs van mij.
Wat leuk, weer een verhaal en wat zijn we blij met de techniek dat wij zo snel van je avontuur kunnen mee genieten. Dat de meisjes eventjes boos op waren zal misschien nog wel weer gebeuren, maar dat je alweer zo gauw een knuffel kreeg moet dan wel fijn zijn.Het rijden in die landrover moest dus niet erg moeilijk zijn een beetje geoefend in de auto van opa. Geniet daar van al je belevenissen en ik kijk nu al uit naar het volgende verhaal
veel liefs en een knuffel van opa en oma
P.S'. lijkt de hond dan ook een beetje op Pluto uit de Donald Duck
Opa
Hallo Mandy,
Wat leuk jouw reisverhalen te lezen. Wel fijn dat je het naar je zin hebt. En prachtige foto's.
Groetjes van Toos
Hoi hoi,Zo dat was weer heel wat leesvoer,een leuk verhaal.Haha dat je spookrijder was kan gebeuren hebben wij in Engeland ook al een x gehad gelukkig goed afgelopen.En heb je al kangoeroes gezien?Nou we kijken alweer uit naar het volgende verhaal en foto"s.groetjes
Het is wel pluk de dag daar! Pfff vroeg!!!
Maar zo te lezen gaat het je prima af!
Zijn er nog meer aupairs daar waar je leuke dingen mee kunt gaan ondernemen of ben je de enige?
Enne.....nog leuke jongens gesignaleerd? ;-)
Groetjes Janet
Jee Mandy wat een verhalen al, het is nog maar zo kort geleden dat wij afscheid van jou namen, en jou bestookten met pas goed op je zelf en ga genieten en nog veel meer. En nu zit jij aan de andere kanten genieten wij met jou mee door jou mooie verhalen,,fíjn dat jij het daar leuk hebt. Groetjes en een dikke knuffel
hoi Mandy
leuk om de verhalen over je grote avontuur te lezen.veel plezier .
groetjes van ons vijven
Hoi Mandy.
Wat leuk om je verhalen te lezen.En wat een ervaring,dat je nu onze tegenvoeter bent.
Groetjes uit Amen.
Hoe gaat het daar,we missen je mooie verhalen of beleef je nu al niks meer?
Dat zal toch niet zo zijn.Leuk dat we vorige week even konden kwekken.Kalm aan groetjes van ons
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}