Heei allemaal,

Na een week hard werken was ik vrijdag dan heerlijk vrij (half uurtje langer slapen!). De meisjes waren al in Exmouth beginnen te vragen of we een taart konden bakken en of we anders misschien een taart wedstrijd konden doen. Na anderhalve week kwam hun droom dan eindelijk uit, vandaag zouden we een bake-off houden. De meisjes waren zo enorm enthousiast, dat was zo grappig. Natuurlijk werden er meteen teams gemaakt, Annie en Mikayla zouden het tegen Caitlin en mij gaan opnemen. Voor er taarten konden worden gekozen moest er eerst worden aangekleed en ontbeten, dat is nog nooit zo snel gebeurt. Zodra de meisjes klaar maken mochten ze kiezen wat voor taart ze wouden bakken. Annie en Mikayla zaten druk in boeken te zoeken in de kamer terwijl Caitlin en ik druk op internet in de keuken op zoek waren naar een chocoladetaart. Maar uiteindelijk hadden precies gevonden wat Caitlin graag wilde, een bruine chocoladetaart met witte chocolade crème in het midden en aardbeien en chocolade versiering. Natuurlijk was het toen druk zoeken wat we nog in huis hadden en wat we nog moesten kopen, maar uiteindelijk konden we samen naar de winkel. Het had even geduurd, maar daarna konden Caitlin en ik alvast beginnen met bakken (allemaal tegelijk bakken lukt niet, want de keuken is te klein). Annie en Mikayla zouden dan ondertussen mensen gaan uitnodigen en een wedstrijdformulier met de punten maken. Het was heel gezellig en Caitlin was zo druk met alles mengen en bedenken hoe ze alles wou versieren. Met de taart in de over konden we de crème maken en de aardbeien in de chocola dopen en nadat alles klaar was en was afgekoeld konden we de taart mooi versieren, het leukste gedeelte natuurlijk. Met onze taart klaar en netjes in de koelkast was het dan tijd voor lunch, pannenkoeken. Natuurlijk moesten die eerst worden gebakken, dus tot Mikayla haar frustratie moest ze nog langer wachten met de taart bakken. Na de lunch was het dan eindelijk zo ver, Mikayla kon ook beginnen met bakken. Maar omdat de film die voor de lunch was aangezet nog niet was afgelopen was Mikayla na vijf minuten al weer afgeleid en terwijl zij verder ging met film kijken was Annie druk aan het bakken. We moesten alles snel klaar gaan m aken, want rond vier uur zou iedereen langskomen om de taarten te gaan proeven. Maar samen en omdat iedereen wat later kwam waren we allemaal klaar om kwart over vier en kon iedereen een lekker stukje taart hebben. Het was echt heel gezellig met iedereen, er waren acht mensen die allemaal wel wilde proeven. Ik moest zelf wel behoorlijk haasten, net als Uncle Berry die nachtshift had en samen moesten we weg zodat we om vijf uur konden beginnen met werken. Ik vond dit toch wel een hele leuke eerste vrije dag.

Zaterdag was lekker een rustige morgen de meisjes waren lekker aan het spelen met Maddy en Ruby. ’s Middags gingen we allemaal over naar Maddy en Ruby’s huis het was namelijk hun kleine broertjes eerste verjaardag. Omdat er niet veel vrienden over zouden komen had Matt (Maddy en Ruby’s vader) ons uitgenodigd voor zijn verjaardag. Annie was best nerveus, het waren allemaal bazen en bazen van bazen. Het was best grappig, we ontmoeten een stel, hij is de mijn manager (een hele hoge baas dus) en zijn vrouw is een schrijver. Hij was al een paar keer in Nederland geweest, hij was in Rotterdam en Rotterdam en Rotterdam. Annie en ik heb nog niet ontdekt waar de andere twee Rotterdams in Nederland zijn, maar we hebben wel gelachen. We hebben ook gehoord hoe druk de vrouw (Anna) het heeft met al haar fanmail, al kent niemand haar. Toen we weg gingen was het nog grappiger, Anna zei tegen mij, als je zin hebt om een keer op te passen moet je even een berichtje sturen, dan mag je langs komen. Naar mijn weten is het vaak de ouders die bellen om te vragen of ik zou willen oppassen, ik heb haar dus maar mijn nummer gegeven in plaats van andersom.

Zondag was het heerlijk weer en ging ik voor de tweede keer naar Karijini! Dit keer kwam Susie ook mee en gingen we naar Hammersly Gorge. We vertrokken ’s ochtends al vroeg, ik moest namelijk ’s avonds nog wel werken. Hammersly was zoals niet anders te verwachten weer ontzettend mooi. Het nadeel was dat je hier van boven af niet een mooie foto kon maken, maar je hoefde maar een klein stukje naar beneden te lopen om te zien hoe mooi dit is. Hammersly bestaat uit een groot meer waarin een waterval uitkomt. Dit was een waterval die je kon beklimmen, met tussendoor een paar kleine meertjes. Allereerst zijn we deze waterval helemaal gaan oplopen waar we een soort grotmeertje vonden. Het was een heel diep meertje (we hebben de bodem niet kunnen vinden) in gat in een rots. Het is het meetje komen was geen probleem, zeker niet omdat we behoorlijk op waren gewarmd en de afkoeling allemaal wel konden gebruiken. Hier uitkomen was dan wel weer wat moeilijker, de enige manier die volgens ons werkte was de walvis, maar het voordeel was dat er toch niemand in de buurt was. Terwijl we weer langzaam naar beneden liepen gingen we van meertje naar meetje en uiteindelijk konden we van de rots met de waterval mee glijden, zo in het grote meer. Hierna zijn we even gaan zitten en hebben lunch gegeten. Na lunch zijn we het water weer ingesprongen en deze keer gingen we de andere kant op, de gorge (kloof) verder in. Susie en de meisjes bleven in het water spelen en Annie en ik zwommen de hele gorge verder in. Je kon ongeveer 2 km verder zwemmen en daarna nog een heel stuk verder lopen, helaas hadden wij er niet aan gedacht om slippers mee te nemen om te gaan lopen en verbranden onze voeten op de hete stenen dus na een poos moesten we toch echt weer terug. Doordat ik ’s avonds nog moest werken konden we niet veel langer meer blijven, maar we waren ook allemaal behoorlijk moe, vandaar dat we maar weer naar huis gingen. Omdat het nu al oktober is, is het al behoorlijk opgewarmd en moesten wij met 40 graden weer naar boven lopen, dat heeft ons wel wat langer gekost dan we eigenlijk hadden verwacht, gelukkig hadden we nog wat koud water in de auto.

Op dinsdag moesten de meisjes weer naar school en op vrijdag moest Annie ook weer aan het werk. Vandaar dat ik nog een paar dagen in de Milkbar heb gewerkt en daarna mocht ik weer een luie au pair zijn met de meisjes op school.

Dikke knuffel en kus voor iedereen,

x Mandy