Lieve allemaal,

Vandaag is het al precies een half jaar geleden dat ik uit Nederland vertrok en sindsdien is er zoveel veranderd. Ik heb een heel nieuw, ander leven dan ik een half jaar geleden had in Nederland. Zoals jullie weten zou ik naar Australië gaan en bij deze familie voor een half jaar blijven, dat is al snel veranderd. Ik blijf dus nog even in Paraburdoo, maar ben ondertussen druk op zoek naar een baantje op een station hier in de buurt waar ik kan werken in de weken dan Annie vrij is. Ik heb namelijk besloten dat ik graag nog een jaar in Australië wil blijven. Ja, nog een extra 12 maanden voor ik terug naar Nederland kom. Ik heb hier lang over nagedacht, ik zal nog moeten studeren, maar ik weet heel zeker dat ik enorm van Australië genieten en dat ik hier nog lang niet klaar ben. Er is nog zoveel te zien en dingen die ik graag wil doen. Verder is het krijgen van een tweede visum ook vrij lastig. Om mijn tweede ‘work and holiday’ visum te ontvangen zal ik namelijk 88 dagen (3 maanden) speciaal werk moeten doen. Dit speciale werk kan zijn het plukken van fruit, werken op een cattle station, verder moet dit ook op een afgelegen gebied gebeuren. Paraburdoo is afgelegen genoeg, maar au pair zijn is niet een van de baantjes die hiervoor geldt. Wat hier voornamelijk gebeurt is, dat je werkt op een cattle station als au pair en zo toch je visum kan verlengen. Hoewel ik op dit moment al een flink aantal stations heb gebeld, heb ik nog geen station gevonden waar ik mijn 3 maanden kan doen op een week werken, week vrij rooster. Hoewel het lastig word nu ik de meeste stations al heb gebeld, geef ik de moed nog lang niet op. Ik he zelfs al een andere mogelijkheid. Mocht het nou niet lukken om nog een jaar in Australië te blijven, ga ik voor een half jaar naar Nieuw Zeeland en werken als au pair en daarna terug naar Australië op een toeristenvisum voor drie maanden om dan nog te gaan reizen. Wat het gaat worden weet ik nog niet, maar dat betekent dat ik ook maar extra moet gaan genieten nu ik nog bij Annie en de meisjes ben en alle plannen maak over alles wat ik nog wil zien en doen.

Behalve al mijn plannen voor wat gaat komen ben ik hier ook nog steeds druk met mijn au pair baantje, het extra oppassen (een paar morgens en avonden en de dagen dat ik zelfs blijf slapen). Het leuke is dat ik ook weer heb afgesproken met de andere au pair, Lena. We spreken vaak af in het treinpark, terwijl de meisjes op school zijn, of met de meisjes en terwijl Neveah (en Caitlin en Mikayla) aan het spelen zijn kunnen wij lekker kletsen.

Afgelopen donderdag was het Annie haar eerste dag en had ze dus maar een korte dag. De meisjes hadden in plaats van hun gewone zwemclub een speciale middag/avond. Het zwemmen begon vandaar een uurtje later en in plaats van les moesten alle kinderen verschillende wedstrijden zwemmen, zodat ze allemaal tijden hebben en dit zullen ze nu elke drie weken moeten doen. Gelukkig kon Annie ook nog even kijken naar de meisjes en nam zij Mikayla om half zeven mee naar huis, terwijl Caitlin nog een extra keer ging zwemmen. Het was enorm gezellig, maar ik hoop dat het de volgende keer iets eerder klaar is. Drie uur lang aan de kant zitten met 49 graden en niet kunnen zwemmen was toch net iets te lang voor mij.

Vandaag heb ik eerst de hele ochtend moeten werken en vanmiddag hebben we gezellig gezwommen met Candice en de jongens in ons eigen zwembad.

Maandag gaat Annie tot woensdag naar Perth en zal ik dus met de meisjes alleen zijn, maar dat gaat volgens mij helemaal goed komen. De meisjes hebben er al zin in en dinsdag ga ik gezellig met Susie naar de meisjes kijken die een zwemsportdag op school hebben.

Ik zal snel weer wat van me laten horen.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy