Lieve allemaal,

De afgelopen week is totaal anders gelopen dan ik had kunnen bedenken. Op donderdagavond kreeg ik een telefoontje van Neveah’s moeder (Neveah was het au pair kindje van Lena) De au pair die zou komen, kon plotseling niet. Dat had ik nog van Lena op de laatste dag gehoord, maar nu werd ik gebeld of ik misschien kon komen om Neveah’s au pair voor een week te zijn. Van zondag tot donderdag zou ik dus naar de andere kant van het dorp gaan om op Neveah te passen. Op zaterdag moest ik plots voor Candice op de jongens passen en kwam ik zondagmiddag pas thuis. Vandaar dat ik snel mijn tas moest pakken en aan het einde van de middag werd ik door Karlee, Aaron en Neveah opgehaald. Zowel Karlee als Aaron zouden maandag beginnen met werk, dus zondagavond kreeg ik een snelle uitleg en dagindeling van Neveah. Ze is namelijk nog geen twee, dus nu was het in plaats van schoollunches maken, naar speelgroep, middagslaapjes, luiers verschonen en een babyfoon met camera om Neveah ’s nachts in de gaten te houden. Op maandag terwijl Neveah haar middagslaapje had, kwam Karlee plots thuis. Ze was namelijk ziek geworden, het was eigenlijk gewoon een verkoudheid, maar ze kon niet meer werken. Ik dacht op dat moment dat ik weer naar huis zou gaan die avond, maar niets was minder waar, Karlee wilde graag dat ik zou blijven. Op dinsdag ben ik om tien uur met Neveah naar haar speelgroep gegaan, zodat Karlee kon uitslapen. Eerst wist ik niet zo goed wat ik van de speelgroep moest verwachten, maar er waren drie andere moeders met kinderen en terwijl de kinderen allemaal lekker aan het spelen waren, konden wij lekker kletsen. Toen we weer thuis kwamen hebben Neveah en ik snel lunch gehad, zodat Neveah lekker kon gaan slapen. Karlee was er niet, maar ik wist niet waar ze kon zijn. Na een uur kwam ze weer terug met boodschappen en wat medicijnen. Toen Neveah wat later wakker werd, was het voor mij toch wat onhandig, Karlee was thuis en was niet zeker wat ze mij graag wilde laten doen, want zij nam Neveah nadat ik haar had aangekleed meteen op schoot en gingen we televisie kijken. Ook Neveah was volgens mij wat van slag, maar het was verder best gezellig. Ook op woensdag hadden we een speelgroep, deze keer waren er veel meer kinderen en ouders en waren er ook verschillende activiteiten, zo maakten alle kinderen een fotolijstje en hadden ze een fruitpauze. Na al dit spelen was Neveah zo enorm moe, maar thuis gekomen zag Karlee Neveah’s kapotte knie, waar ze tijdens het rennen op was gevallen en hoewel ze dat allang was vergeten behandelde Karlee het alsof Neveah niets meer kon en was het een groot drama. Toen ik hierna Neveah naar bed moest brengen bleef Karlee rond me hangen en zodra Neveah wist dat Karlee er nog steeds was ging ze echt niet slapen, Karlee haalt haar namelijk altijd uit bed zodra ze begint te huilen. Dit was dus een groot drama en met een vermoeide Neveah die niet meer ging slapen en Karlee die maar over haar knie bleef praten tegen Neveah ging deze middag echt niet meer wat worden. Met veel tranen en weinig slaap had ik verwacht dat ze ’s avonds wel snel in slaap zou vallen, maar toen Karlee haar naar bed bracht gaf ze echt niet makkelijk op. Gelukkig was dit niet mijn taak. Donderdag was al weer mijn laatste dag gelukkig want afgelopen nacht was een ramp met een Neveah die maar wakker bleef worden en het was mijn taak om te zorgen dat ze weer in slaap zou vallen zonder dat Karlee of Aaron wakker zouden worden. De eerste keer dat ik haar hoorde kwam ik Karlee tegen dus dacht dat zij misschien wel even zou helpen, maar ze ging alleen even naar de wc. Vanaf toen was het een grote ramp na elk uur was Neveah weer wakker en zelfs om half vijf terwijl Karlee en Aaron ontbijt hadden, want Aaron moest naar werk zat ik bij Neveah op haar kamer zonder slaap. Terwijl zij alleen de tussendoor bij de keuken dicht deden. Ik moet bekennen dat ik toen niet heel blij was, maar ik heb het overleefd hoor. En terwijl ik om zeven uur wakker werd en niet meer kon slapen zelfs met maar twee uur slaap, sliepen Karlee en Neveah uit en moest ik Neveah om half negen wakker maken. Karlee had me wel op de autoverzekering gezet, maar ik had geen idee waar de sleutels waren. Het treinpark was dus wat te ver, vandaar dat ik samen met Neveah een wandeling heb gemaakt en daarna lekker met haar thuis heb gespeeld en natuurlijk was Karlee vandaag ook nog niet naar werk en hebben we maar allemaal samen boodschappen gedaan. Na het eten ben ik toen lekker weer naar huis gegaan. Ik was enorm blij om weer lekker bij Annie en de meisjes te zijn en al hun verhalen te horen en Annie en de meisjes gelukkig ook. Annie vroeg of ik spijt had dat ik was gegaan, maar laat ik duidelijk zijn, ik had geen spijt. Of ik het weer zou doen, dat weet ik niet, maar de volgende keer zou Karlee ook niet meer thuis zijn en dit zou het wat minder gecompliceerd zijn. Verder is Neveah een heel schattig, blij meisje en heb ik enorm genoten om met haar te spelen. Ik weet nu wel heel zeker dat ik enorm geluk heb met mijn gastgezin.

Gisteren hebben we de opening van het nieuwe skatepark gevierd. Het was een groot feest, met springkussens, een klein reuzenrad en drie kampioenen op skatebord, step en fiets die de hele dag demonstraties en cursussen gaven. Verder was er een ‘Chicken Treat’ wagen en ik denk dat het daar het drukste was. Iedereen kon gratis tickets ophalen voor patat en kip en met de dichtstbijzijnde MacDonalds 5,5 uur hier vandaan was het enorm druk. Gelukkig stond Carl al vroeg in de rij met zijn tickets en hadden we het eten net toen Annie aan kwam lopen. Het was een super gezellige avond en de meisjes hebben zichzelf enorm vermaakt. Hierna heb ik Ella en Noah opgehaald van hun vaders afscheidsfeestje en heb de rest van de avond opgepast.

Vandaag heeft Carl ons weer mee naar de Townpool genomen en zijn we lekker even wezen gaan zwemmen. Nu ben ik helemaal kapot en klaar om lekker te gaan slapen, welterusten!

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy