Queensland

Lieve allemaal,

Het heeft iets langer geduurd, maar hierbij mij verhaal over mijn bijzondere drie weken vakantie. Ik ben in Australië voor bijna 1,5 jaar, maar was alleen nog maar in Western Australië geweest. Hoewel dit de grootste staat is, is Australië meer dan WA. Nu ik drie weken vakantie had en kon kiezen waar ik naartoe wilde koos ik ervoor om naar Queensland te gaan. Queensland wordt ook wel ‘the sunshine coast’ genoemd. Queensland is de staat met veel tropisch regenwoud, warme temperaturen het hele jaar rond, niet zoals hier 45°C+, maar 30°C in het Noorden en meer richting het zuiden, naar Brisbane warme zomers, maar koelere winters. Dit klonk voor mij als een paradijs en met een reisgenootje kon ik van het noorden naar het zuiden reizen. Vandaar dat ik op de aupair groep van facebook opzoek ging naar iemand met dezelfde plannen. Al snel had ik verschillende reacties en besloot ik om samen met Vanessa (een Italiaanse aupair) deze roadtrip te maken. Wij besloten om een auto te huren in plaats van de bus, met de auto zouden we veel flexibeler zijn.

Vrijdag 13 januari was mijn eerste vrije dag en vloog ik naar Cairns. Ik had pas een late vlucht van Paraburdoo naar Perth en moest nog bijna 5 uur op het vliegveld wachten om naar Cairns te vliegen. Natuurlijk had ik de goedkoopste vlucht geboekt, een vlucht met Jetstar. Hoewel dit normaal niet heel erg zou zijn was dit geen goed idee voor een nachtvlucht. Jetstar is zoals de Europese Ryanair denk ik, je heb heel weinig ruimte om te zitten, je krijgt geen dekens, tenzij je $15 betaald en zonder enige snacks of drankjes. Ik had zoals je dus kunt voorstellen een verschrikkelijke nacht, met weinig slaap en ik was zo koud! Vanessa was al in Cairns en de taxi was geregeld om de auto op te halen. Samen hebben we onze auto opgehaald en daarna was het tijd om op zoek te gaan naar een VVV om een camping te vinden en een Great Barrier Reef tour te boeken. Het VVV was snel gevonden, de tour was snel geboekt en al snel gingen we op weg naar de camping. Gelukkig was er nog meer dan genoeg ruimte voor onze auto. Snel hebben we onze auto geparkeerd, de achterbank klaargemaakt en moest ik even liggen na ongeveer een half uur slaap. Helaas was het behoorlijk warm en benauwd en in een auto is dat niet heel lekker om te slapen. Al snel gaf ik het op en besloten we het zwembad maar even uit te proberen en even lekker te kletsen. Na de middag besloten we om Cairns maar even in te gaan en de stad te ontdekken. Ik vond Cairns een super leuke stad. Vanuit het vliegveld had ik al het groen van de tropische regenwouden al gezien, maar zelfs vanuit de stad was dit nog overal te zien. Hoewel het een stad is, is het voor Australische standaards niet een hele grote stad met ongeveer 140.000 inwoners. Er was een markt in het centrum, de esplanade was enorm mooi met allemaal bomen en de mooiste bloemen. Ook was er een groot gratis zwem lagoon waar iedereen zat of aan het zwemmen was (zwemmen in de zee gaat hier niet in verband met de krokodillen en blue bottle jelly fish). Na hier lekker te hebben rond gelopen en de haven te hebben bekeken besloten we om even rond te kijken in de Botanic Gardens. Hier zag ik mijn eerste tropische regenwoud, leuke boardwalks, de mooiste planten en niet te vergeten de bomen. Ook ’s avonds was er een andere markt in een van de winkelcentra waar we naar toe zijn gegaan en hebben rondgekeken. Na even snel onze telefoons te hebben opgeladen was het tijd om vroeg naar bed te gaan.

De volgende dag op zondag was onze tour naar het Great Barrier Reef, op zoek naar Nemo. We reden al vroeg naar de haven om hier op een groot zeilschip te gaan, richting een speciaal stukje van het Great Barrier Reef, Michealmas Cay. We kregen allerlei lekkere cakejes en konden heerlijk buiten in het zonnetje zitten terwijl we onze veiligheidsinstructies kregen. Ook kregen we een presentatie over de verschillende koralen en vissen die we zouden kunnen zien. Het was ongeveer twee uur varen naar Michealmas Cay en het eerste wat ons opviel waren alle vogels. Het kleine zandeiland was namelijk bewoond door duizenden verschillende vogels, ook konden we met de grote boot niet tot het reef komen zonder het te breken, er was dus een kleinere boot die op en neer voer tussen de catamaran en het eilandje. Eerst moesten we natuurlijk snel in onze stingersuits (dit zijn specialewetsuits die je beschermen tegen de twee soorten kwallen mochten deze je aanraken, moet je gelijk naar het ziekenhuis voor een paar dagen. Al ontdekte ik pas later dat een van de twee zo klein is dat je ze zelfs in een glas nog niet kunt zien) en daarna konden we in twee groepen naar het eilandje en vandaar het water in en het reef bekijken. Het koraal was geweldig, het waren weer net iets andere kleuren koraal dan in Exmouth en Coral Bay en er waren ook wat andere soorten vissen te zien. Verder zagen we ook nog een schildpad die zich tussen het koraal aan het verstoppen was. Na ongeveer ander half uur waren we helemaal verschrompeld en begonnen we het ook wat koud te krijgen. We besloten om even lekker op het strand/ in het water te zitten en zagen hier ook nog een kleine baby haai zwemmen. We besloten toen om de volgende boot naar de catamaran te nemen om hier de lunch te gaan eten en dan op de Semi-submersible koraal tour. Voor lunch was er van alles, verse garnalen, rijst, curry, aardappelen, salades, vlees, vis, brood en vers fruit. De koraal tour was in een Semi-submersible, het is een onderzeeboot, die alleen het stuur en de kapitein boven het water heeft. Het was een super tour, we waren tussen alle scholen vissen en zagen de mooist koralen. Sommige koralen kwamen bijna tot de wateroppervlakte en je kon de bodem twee/ drie meter beneden je zien. Na onze tour en met alle mensen terug op de boot was het tijd om weer terug naar Cairns te varen. Ook hier werden we verwent met fruit, crackers, kaas, champagne (en water voor mij). We hadden de mooiste uitzichten op het tropische regenwoud en de enorme donkere regenwolken recht boven Cairns. Dit was pas onze tweede dag en we hadden nu al zoveel moois gezien.

Op maandag besloten we onze eigen tropisch regenwoud tour te doen met de auto. We vertrokken al vroeg met de auto richting het noorden, op naar Cape Tribulation, daar waar het regenwoud het strand ontmoet. Om bij Daintree Rainforest te komen reden we over de mooiste weg, vlak langs de zee met zo af en toe een klein strandje, verborgen tussen de palmbomen. Ook moesten we met de auto op een veerboot, wat voor ons een leuke verassing was. Verder hadden we nog enorm geluk om een wilde cassowary (een grote tropische vogel) over de weg te zien lopen. Uiteindelijk vonden we Cape Tribulation en hebben hier een mooie wandeling over het strand gemaakt (niet te dicht bij het water of regenwoud, er waren krokodillen volgens de borden). Ook was er nog een mooie boardwalk door het regenwoud naar het uitzichtpunt op Cape Tribulation voor een paar mooie foto’s. Daarna besloten we weer in de richting te gaan van Cairns, al hadden we nog wat verschillende stoppen onder weg. Een paar voor foto’s (deze zal ik proberen zo snel mogelijk op de blog te zetten) en we wilde nog even stoppen bij de Mossman Gorge. Mossman Gorge ligt dicht bij Port Douglas en hier zou een mooie wandeling zijn in de Gorge en een plek om eventueel te zwemmen. We zijn hier met de auto naar toe gereden en hebben hier een buskaartje bij het informatiecentrum gekocht. Met de bus reed je door een Aboriginal gemeenschap naar de Gorge. In de Gorge was een hele mooie wandeling door het regenwoud. Er was een stukje boardwalk, daarna was er een metalen hangbrug die als je erover liep op en neer bewoog. Daarna was er een 2.4 km wandeling door het regenwoud met enorme bomen, veel groen en het warme vochtige weer (al was dat overal rond Cairns). Aan het begin had je al een uitkijkpunt op het water, waar je in zou kunnen zwemmen, er waren verschillende mensen in het water, wij besloten om toch het water niet in te gaan. Er was een hele sterke stroming en we wilde niet te laat hoeven terug te rijden naar Cairns, want we wilden ook nog even in Port Douglas rondkijken. Dat is dus ook precies wat we deden na de wandeling. We hebben even rondgekeken in Port Douglas, een leuk stadje met een grote haven. Daarna zijn we terug naar Cairns gereden om hier te plannen voor morgen.

Dinsdag besloten we om Cairns te verlaten en naar het zuiden te gaan. Vandaag wilden we richting Townsville, om hier de boot te nemen naar Magnetic Island. Natuurlijk waren er nog wat verschillende plekken waar we even wilden stoppen. Onze eerste stop na Cairns was Babinda Boulders, een mooi plekje waar water rotsen glad had geslepen. Je kon hier een wandeling maken naar een mooi uitkijkpunt terwijl je langs het water liep en kon lezen over de verhalen van de Aboriginals over dit speciale plekje. Het uitzicht was enorm mooi en op de weg terug naar de auto zagen we nog twee schildpadden in het water. De volgende stop was Mission Beach waar we een wandeling konden maken door een stukje regenwoud naar het strand. Verder gaven ze bij het informatiecentrum een mooie route om te rijden langs het water en door kleine dorpjes. Verder maakte we nog even een stop voor lunch bij de Crystal Creek. Hier hebben we bij het water onze bolletjes opgegeten en zijn daarna door naar Townsville gereden. Townsville is de tweede grootste stad van Queensland na Brisbane en was iets groter dan we verwachtten. Het duurde dus iets langer om te vinden waar we moesten zijn om de auto te parkeren en op de boot te stappen. Gelukkig hoefden we niet lang te wachten voor we op de boot konden en na 20 minuutjes varen kwamen we aan op Magnetic Island. Het eiland lijkt op een tropisch paradijs en met de bus reden we naar ons hostel en met de open Barbie auto’s ging het idee van paradijs niet uit mijn gedachten. Het hostel had hele leuke ‘hutjes’ waar we in sliepen, met een normaal bed na de laatste paar dagen in een auto te hebben geslapen. We hebben hier wat rondgekeken en pizza gegeten voor we naar bed gingen.

Woensdag waren we al vroeg wakker, we namen de bus en besloten een paar wandelroutes op het eiland te doen. De eerste wandeling was van het strand naar de top van een heuvel waar we een super uitzicht hadden over een groot stuk van het eiland. Verder was er nog een wandeling dichtbij ons hostel die bij een meer uitkwam en uiteindelijk besloten we naar een ander strand te gaan en even lekker te zwemmen en op het strand te liggen. Tussen de middag hebben we lekker geluncht, waarna we een tour hadden bij het koala sanctuarium dat bij het hostel was. Ze hadden hier niet alleen koala’s, ook een wombat, verschillende papegaaien, kleine krokodillen, een slang en verschillende lizards. Het park was niet heel groot, maar we mochten alle dieren vasthouden en foto’s nemen. Zo heb ik een papegaai gekust, een krokodil vastgehouden, een lizard gekust, een slang vastgehouden en geknuffeld met een koala! Het was een super dag en ik had zeker nog een paar dagen kunnen blijven op Magnetic Island. Toch was het aan het eind van de middag tijd om de boot terug naar Townsville te nemen en richting Airlie Beach te rijden.

Donderdag en vrijdag waren we voor twee dagen in Airlie Beach om de Whitsunday Eilanden te bekijken. We zaten op een camping in Airlie Beach en vandaar gingen we twee dagen met Ocean Rafting op een tour om de whitsundays te bekijken. We hadden enorm goed weer en hebben op de mooiste plekken gesnorkeld. De kleuren waren zo mooi en er waren zo veel vissen overal waar we tussendoor zwommen. Op donderdag hadden we twee verschillende snorkelplekken voor we naar het bekende whitsunday strand gingen om een wandeling te maken naar het uitkijkpunt over het mooie strand. Natuurlijk moesten we foto’s maken, voor we naar het strand liepen om hier over het speciale zand te lopen dat als je erover heel loopt een piepend geluid maakt. Op het strand hadden we lunch waarna we nog even een wandeling maakten en daarna weer terugvoeren naar Airlie Beach. Op vrijdag zijn we eerst naar het uitkijkpunt gegaan, waarna we weer naar een ander mooie snorkelplek gingen om hier te snorkelen. Dit was mijn meest favoriete plek van het Great Barrier Reef. Daarna zijn we naar het strand gevaren en hebben hier lunch gehad en heerlijk in het water gezwommen en op het strand gelegen nu we hier wat langer de tijd hadden om op het strand te blijven. De tour die we deden hadden speciale boten, waarmee over het water werd geracet. Je kon zelfs op de rand van de boot zitten, al moest je je goed vasthouden om er niet af te vallen. De tour was zeker een aanrader, net als Airlie Beach zelf, het is een weer een paradijs. Maar we wilden nog meer zien en verlieten vrijdag dus het paradijs op zoek naar de andere plekken die we nog graag wilden zien. Vrijdagavond logeerden we bij een van Vanessa’s hoste familie vrienden en hadden we beiden ons eigen tweepersoonsbed. We hadden het super gezellig en kregen allerlei nieuwe tips voor de laatste week van onze Queensland trip.

Op zaterdag waren we halverwege onze trip, maar hadden we een flink eind rijden gepland staan. We hadden gepland staan om naar de Town of 1770 te rijden, wat ongeveer 6,5 tot 7 uur rijden was. Gelukkig maakten we een paar korte stops onderweg voor we in de Town of 1770 aankwamen. We hadden hier ’s morgens al naar toe gebeld om een plekje te reserveren. Aangekomen hoefden we alleen nog te betalen en konden we onze auto parkeren. Zodra we uitstapten zagen we al een grote kangoeroe op het veld achter onze kampeerplek. Daarna besloten we om naar het strand te gaan waar we vanuit de camping naar toe konden lopen. We hebben een wandeling gemaakt en daarna zijn we druk geweest met het plannen van de komende dagen.

Zondag hadden we ook nog een flink eind te rijden, gelukkig minder dan de dag ervoor. Eerst besloten we nog even rond te kijken in het dorpje zelf en naar de markt te gaan die er werd gehouden voor we vertrokken richting Hervey Bay. Hervey Bay was een super leuke stad met een enorme boulevard met een heel leuk café waar we fish & chips voor lunch hebben gehad en waarna we over de boulevard liepen en over de enorme pier gelopen, van waar we Fraser Island al konden zien. Dit is waar we een tour zouden doen op maandag en dinsdag. Hoewel het Fraser Island niet ver van de kust was, was dit niet de plek van waar we zouden vertrekken. Dit zou Rainbow Beach zijn, we zijn dus weer naar de auto gelopen en zijn naar Rainbow Beach gereden. Rainbow Beach was een klein dorpje, al was het groter dan Paraburdoo. De camping waar we waren was super en we hadden een plekje dat uitkijk had op het strand en de zee, zoals je kunt voorstellen, mijn favoriete kampeerplekje. Ook hier konden we een mooie wandeling over het strand maken en vonden we een leuk restaurant met hele lekkere burgers en live muziek.

Maandag moesten we al vroeg op. We zouden al vroeg worden opgehaald voor onze 2 dagen/ 1 nacht Fraser Island tour. Het was maar een klein stukje rijden naar de veerboot. Ook Fraser Island was verrassend dicht bij Rainbow Beach, slechts 1 km. Onze bus was een grote 4WD bus en op het eiland was het eerste wat we deden een ritje over Seventy-Five Mile Beach. Zoals de naam al zegt is het strand 75 Miles lang. Fraser Island is een zandeiland en is dus een groot strand, toch heeft een regenwoud kunnen ontstaan in het midden van het eiland. Na een klein stukje over het strand te hebben gereden, gingen we allereerst naar het hotel, hier dronken we wat koffie/ thee met muffins erbij. De volgende stop was Lake McKenzie, een groot meer, met een strand dat lijkt op dat van de Whitsundays, al is het zand bij Lake McKenzie minder fijn (slechts 85% silicium in plaats van 98%). Na een duik in het heldere water gingen we op een andere bus, waar de rest van de mensen die in Hervey Bay waren opgehaald al in zaten. De volgende stop was ‘Central Station’, hier leerden we over de houtindustrie op het eiland jaren geleden en van hier maakten we een wandeling door het regenwoud via een boardwalk langs Wanggoolba Creek en daarna verder door de Pine Valley. Daarna reden we weer terug naar het hotel en kregen hier een uitgebreid buffet voor lunch. De laatste activiteit voor de eerste dag was Lake Wabby. Allereerst moesten we een 2,4km wandeling doen en kwamen daarna op een zandvlakte, maar zagen geen meer om in af te koelen. Gelukkig was niet alles en na een grote zandheuvel af te lopen was daar een mooi verkoelend meertje. In het meertje had je alleen ook vissen die je dode huidcellen eten. Dit wisten wij niet, en dit was dus ook een hoop rondspringen in het water na plots vissen overal. Natuurlijk moesten we na het zwemmen weer de zandheuvel op en nog 2,4km lopen. Boven op de heuvel waren we al weer zo warm en moesten we nog een heel eind. Gelukkig konden we daarna in een bus met airconditioning. Aangekomen in het hotel en onze spullen in de kamer neergelegd besloten we naar het zwembad te gaan om af te koelen. Na een heerlijk avondeten gingen we voor een wandeling over het strand, om de sterren te zien. Helaas was het te bewolkt om echt veel sterren te zien, toch was het heel gezellig. Daarna zijn we nog even naar de bar gegaan voor we naar bed gingen om dinsdag weer vroeg op te staan.

Dinsdag hadden we een drukke dag voor de boeg, met allereerst onverwachts een vlucht over Fraser Island. Er waren een paar kleine vliegtuigjes die je over het eiland wouden vliegen, natuurlijk wilden wij dit wel. We vlogen vanaf het strand over het water en daarna over het eiland zelf met alle meertjes, regenwoud en open plekken. Een paar kilometer verderop landen we weer, waar de bus aan het wachten was. Na nog wat foto’s voor het vliegtuigje reden we verder naar Maheno Shipwreck. Een aangespoeld cruise schip dat hier al voor meer dan 80 jaar op het strand ligt. Na hier wat foto’s te hebben gemaakt gingen we door naar de Pinnacles. Dit was gekleurd zand met meer dan 80 tinten verschillende kleuren zand. Na ook hier nog wat foto’s te hebben gemaakt gingen we naar de Champagne Pools. Dit zijn kleine meertjes in de rotsen naar de zee. Doordat de zee tegen de rotsen aanslaat, komt het water terecht in de meertjes en dit maakt dat het water bubbelt als champagne. Helaas dat we hier al na een uur weer weg gingen, maar een andere mogelijkheid om te zwemmen was beloofd. Eerst maakten we nog een stop bij Indian Head, een rots waar je op kon klimmen en een spectaculair uitzicht had. Zowel over een groot stuk van het eiland als over de zee. Zo zagen we een groep met drie grote Manta Rays in het water, helaas konden we geen haai vinden waar we druk naar op zoek waren. De laatste stop voor ons op Fraser Island was Eli Creek. Het was een riviertje door het regenwoud, heel ondiep, maar het water stroomt heel snel. We hadden dus een paar banden waarmee we met de stroming mee werden genomen, waarna we weer terug moesten lopen en iemand anders kon. Het water was heel koud, maar het was wel heel gezellig en uiteindelijk heeft iedereen een keer de band gehad en iedereen heeft af kunnen koelen. Helaas betekende dit wel voor ons het einde van Fraser Island, want vanaf hier gingen we weer met de boot terug naar Rainbow Beach. Toch hadden we ’s avonds afgesproken met een van de meisje die we hadden ontmoet op de tour en die ook in Rainbow Beach verbleef, en met z’n drieën zijn we uit eten gegaan.

Woensdag leek de vakantie opeens alweer bijna voorbij te zijn. Toch hadden we wat leuke dingen op de planning staan. We gingen dus al weer vroeg in de auto richting de Sunshine Coast. Allereerst besloten we naar de Sunshine Coast Hinterland te gaan, iets meer landinwaards dus. De weg hiernaar toe was super met de mooiste uitzichten en veel groen. We besloten twee dorpjes te bezoeken, Mapleton en Monteville. Eerst Mapleton een klein ouderwets dorpje met niet veel winkels, maar we hoorden al snel over een natuurpark met waterval waar we besloten een kijkje te nemen. Hier maakte we een wandeling door het regenwoud en hadden mooie uitzichten en watervallen, al kon je hier niet zwemmen. Vanaf hier sprongen we weer in de auto om te gaan kijken naar een enorme sluis en een meer waar een mooi park was en waar we even konden zitten. Het tweede dorpje was Monteville. Het was een ouderwets dorpje met een enorme winkelstraat met de mooiste houten veranda’s. Het waren niet winkels voor ons om te gaan winkelen, maar even door de straat lopen was enorm leuk. Na het binnenland te hebben bekeken wilden we ook graag de Sunshine Coast, Coast zien. Met een mooie route kwamen we aan bij het strand en na het bestellen van een pizza hebben we lekker op het strand onze lunch gegeten en genoten van het mooie weer. Toch moesten we hierna nog een eind rijden. We hadden besloten om net buiten Queensland in New South Wales het plaatsje Byron Bay te bezoeken. Dit ligt net op de grens, maar moest een heel leuk en ontspannen dorpje zijn. Helaas hadden we even niet nagedacht dat NSW ook een zomertijd heeft, terwijl Queensland dit niet heeft en er dus een uur tijdsverschil was. We kwamen dus wat laat aan en hebben niet veel rondgekeken, maar besloten te gaan eten, berichtjes te sturen en de laatste plannen te maken.

Donderdag was het 26 januari en dat is in Australië Australia Day, wat betekent: Feest! Vorig jaar had ik Australia Day in Broome gevierd en nu in Queensland. Eerst wilden we Byron Bay natuurlijk bekijken en hebben we als elke Australiër een broodje met worstje voor ontbijt op het strand gegeten. We hebben hier lekker over het strand gelopen en door het dorpje. Ik vond het super, Vanessa vond het toch wat klein, haha. Daarna besloten we door naar de Gold Coast te rijden. Met opnieuw een uur tijdsverschil kwamen we vroeg aan in de Gold Coast. Onze camping was in South Port en we hebben allereerst hier een wandeling gemaakt en zijn op zoek naar het avondprogramma gegaan voor Australia Day. We moesten wel zeker weten wanneer het vuurwerk was, dit konden we niet missen. We hebben lekker fish & chips gegeten voor lunch en zijn daarna snel in de auto gestapt en naar Surfers Paradise gereden om hier lekker even naar het strand te gaan en te zwemmen in de zee (hier zijn gelukkig geen gevaarlijke kwallen). Na een middagje lekker relaxen zijn we weer terug naar de camping gereden om ons klaar te maken voor het feest, waarna we naar het strand zijn gelopen. Hier was live muziek en enorm veel verschillende eettentjes met eten van over de hele wereld. Wij besloten voor paella te gaan, met als toetje een churio’s met nutella. Tijdens ons toetje konden we 15 minuten lang kijken naar het mooiste vuurwerk dat werd afgestoken. Toen we weer terug kwamen bij onze auto begon het zo hard te regenen dat we niet eens naar de toiletblok konden lopen 50 meter verderop.

Vrijdag was onze laatste dag en gingen we Brisbane verkennen. We besloten eerst door het CBD te lopen. Zo zijn we naar de Botantic Gardens geweest, het museum, de art galerie, de Southbank (een soort park waar we een mooie wandeling maakte en er een strand is gemaakt als zwembad). Uiteindelijk hebben we ook nog even gewinkeld aangezien ik wel wat nieuwe kleren kon gebruiken. Hierna reden we naar Angela en Tony. Zij woonden met hun drie kinderen in Paraburdoo vorig jaar, op de drie jongens heb ik ook nog een weekje gepast. Het was super leuk om hun weer even te zien en lekker bij te kletsen. We hebben met z’n allen gegeten en mochten ook een nachtje bij hun logeren, vooral de jongens waren heel enthousiast en hebben me van alles laten zien en verteld.

Zaterdag was het dan helaas al weer het einde van de Queensland vakantie. Vanessa vloog terug naar huis deze morgen en ik zou naar Darwin vliegen om hier nog een paar daagjes vakantie te vieren. Over Darwin zal ik in een andere blog vertellen, aangezien dit al een heel lang verhaal is geworden. Hoop dat ik jullie niet te veel heb verveeld met dit verhaal en ik zal snel weer wat van me laten horen.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Kerst en nieuw

Lieve allemaal,

Een heel Gelukkig Nieuwjaar gewenst voor iedereen! Ik hoop dat iedereen zijn vingers nog heeft en lekker veel oliebollen heeft gegeten. Ik wil Wesley nog even speciaal bedanken, dankzij hem heb ik toch nog vuurwerk gezien (ook mama bedankt).

Ik heb gisteren heel grappig nog kerst gevierd in plaats van oudejaarsdag met oliebollen. Annie en ik besloten dat we graag wilden uitslapen, maar met een kerstdag en enorm veel cadeautjes onder de boom ging hem dat niet worden en om zes uur werden we dan ook gewerkt met een ontbijtje op bed. Na het ontbijt en een douche hebben we dan allemaal de cadeautjes uitgepakt en ik ben zo enorm verwent door de mensen hier, maar ook vanuit Nederland, heel erg bedankt! Hierna moest er natuurlijk meteen worden gespeeld en hebben we lekker rustig aan gedaan. Uiteindelijk moesten we toch nog naar de winkel voor de laatste dingen voor de kerstlunch en de oliebollen vandaag (de meisjes waren al in het zwembad en zijn ook niet mee geweest). Na de laatste cadeautjes te hebben ingepakt voor iedereen die langs zou komen en het opblazen van de nieuwe waterspelletjes zijn we druk bezig geweest met de voorbereidingen van de lunch. Zodra Ross en Susie er waren en de cadeautjes waren uitgepakt sprongen we het zwembad in. We hebben met de nieuwe waterpistolen gespeeld en het nieuwe volleybalnet en enorme bal. Uiteindelijk hadden we er even genoeg van en besloten we wat chips en garnalen te eten. Toen de lam en de kalkoenfilet aan het koken waren zijn we opnieuw het water in gegaan. Hier doen ze geen uitgebreid kerstdiner, maar een heerlijke kerstlunch en wij besloten dit om drie uur te doen, we hoefden daarna dan geen speciaal diner meer te maken. Net toen al het vlees klaar was rond vier uur en wij wilde gaan lunchen kwamen Troy en Robin met Jack en Uncle Barry langs. Meer cadeautjes en geklets, maar de lunch werd uitgesteld. Toen Uncle Barry rond kwart voor vijf vertrok om te werken hebben we lekker geluncht en Troy en Robin deden natuurlijk mee. We hadden kalkoenfilet, geroosterde lam, kerrie rijstsalade en bonen en chorizo salade, een groot feest dus. Al snel sprongen de kinderen na het eten weer het water in en kwamen Candice (met haar nieuwe vriend) en de jongens ook nog even langs. Pas na half acht vertrokken Troy, Robin en Candice pas en was het tijd voor de tiramisu van Susie. Om negen uur vertrokken ook Ross en Susie. Een echt Australische kerst op oudjaarsdag. Daarna heb ik nog even met oma en tante Bertie kunnen skypen. Annie was nog wakker na de skype en we hebben nog even tv gekeken tot Annie rond kwart over tien naar bed ging. Ik heb nog even televisie gekeken en heb daarna ook gedoucht en netjes op mijn kamer tot twaalf uur gewacht. In het dorp is er niks bijzonders om twaalf uur, je mag zelf geen vuurwerk kopen en de gemeente doet ook geen vuurwerk. Verder hebben we ook geen speciale oudjaarsavond programma’s op tv en vandaar dat iedereen hier vroeg naar bed gaat. Toch hebben ze vanuit Nederland via de app het nieuwe jaar met mij ingeluid.

Vanmorgen ben ik netjes om half zeven/ kwart voor zeven wakker geworden, zo kon ik jullie aftellen ook mee maken. Ik heb met mama en oma geskypet en gelukkig nieuwjaar gewenst. Dankzij Wesley had ik gisteren avond vuurwerk en mama liet me vanmorgen nog wat vuurwerk zien. Verder hebben we niet veel bijzonders gedaan vandaag. Ik heb wel oliebollen gebakken, al waren ze minder lekker dan op de station misschien hadden we toch niet het patatvet moeten gebruiken. Verder hebben we met z’n vieren aan het einde van de middag nog lekker even gezwommen. Lekker rustig, Annie moet morgen en overmorgen namelijk extra werken en ik dus ook.

Nogmaals iedereen een heel gelukkig nieuwjaar en laat snel weer wat van me horen.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Kerst in Coral Bay

Lieve allemaal,

Allereerst hoop ik dat jullie allemaal een hele fijne kerst hebben gehad en lekker hebben genoten. Ik heb in ieder geval enorm genoten met kerst en de rest van mijn vakantie. Helaas zijn we gisteren weer teruggekomen, al was het wel heel lekker om weer in mijn eigen bed te slapen en een normale douche te hebben.

Afgelopen vrijdag zijn we dus van Wickham naar Coral Bay gereden, gelukkig gingen deze 560 km iets sneller dan op maandag naar Wickham. We vertrokken zoals ik al zij om vier uur ’s ochtens en was dus al om drie uur wakker om ontbijt voor in de auto te maken. We waren nog wel even bang voor de diesel, Carl had de dag ervoor niet getankt, dat zouden we vrijdagmorgen wel doen, maar in Karratha het tankstation was gesloten en het roadhouse Fortescue had speciale kersttijden sinds vrijdag en zou pas om zeven uur openen, terwijl het rond half zes was! Gelukkig kwam de eigenaar wat uit de winkel halen en liet ons even tanken. Zo waren we toch voor twaalf uur in Coral Bay. We waren de eersten uit Paraburdoo en tegen de tijd dat wij de caravan klaar hadden en de schaduw hadden neergezet kwam langzaam iedereen aan in Coral Bay na hun laatste nacht shift en zonder slaap. We zijn daarna heerlijk naar het strand geweest en hebben even gezwommen en ik heb met de meisjes aan de hand zelfs nog even gesnorkeld. ’s Avonds zijn Carl, de meisjes en ik lekker uit eten geweest bij het camping restaurant, hoewel Carl niet veel heeft kunnen eten hebben we er allemaal enorm van genoten (Carl heeft net een maagverkleining gehad iets meer dan drie weken geleden).

Zaterdag was het een heerlijk rustige dag, op het strand. We hebben geluncht bij de bakkerij hebben gesnorkeld de meisjes hebben gespeeld met Echo en Vogue en wij hebben heerlijk gekletst met iedereen uit Paraburdoo. Naast ons stonden Crossie en Jo met hun zoon en dochter (en haar vriend) zij zijn net iets jonger dan ik ben, heel gezellig dus. Daarnaast stonden Monti en Hailly met hun drie dochtertjes (Echo is 5 , Vogue is overmorgen 2 en Bliss een paar maanden oud) verder had je Lindsey en een vriend en Andy die ik niet eerder had ontmoet. Ook was de kapper er met haar man en zoontje en de thuiskapper met haar man en vier kinderen, allemaal vrienden van de meiden, al waren die allemaal wat verder op de camping en dit maakt Echo en Vogue onze grootste bezoekers.

Zondag was het dan eindelijk kerst! Hoewel we de meisjes hadden uitgelegd dat we de Kerstman hadden gevraagd de cadeautjes naar Paraburdoo te brengen had Carl de stockings voor de meisjes. Annie had twee cadeautjes voor de meisjes en ik natuurlijk ook iets. Voor Carl was er natuurlijk ook een cadeau in Karratha gekocht en ik kreeg ook nog wat cadeautjes (allemaal enorm verwend). Omdat de meisjes geen cadeautjes verwachte waren ze niet super vroeg wakker en toen Caitlin de caravan uit liep had ze haar stocking aan het bed einde niet eens gezien. Na een half uur uitpakken van alle cadeautjes in de stocking zijn we snel naar het strand gegaan, de Kerstman had beloofd nog even naar Coral Bay te komen wanneer hij klaar was. De meisjes hebben nog wat snoepjes van hem gekregen en de rest van de dag werden de andere cadeaus uitpakt en enorm veel gespeeld en gezwommen in de zee (en een zandballen gevecht, het was ten minste wit zand). ’s Avonds zijn we met iedereen van Paraburdoo uit eten geweest bij de Pub (dit was het enige restaurant dat was geopend) en hebben een heel gezellige tijd gehad. Natuurlijk zijn we daarna nog lang blijven kletsen op het caravanpark maar het was een heel leuke kerst.

Maandag was het Boxingdag en hebben we letterlijk de hele dag op het strand gezeten. Monti en Hailly hadden een plekje met schaduw veroverd al heel vroeg en wij zijn hier bij gaan zitten. We hebben gezwommen, gesnorkeld, van alles gemaakt in het zand (kastelen en zeemeerminnen), Monti had een speaker mee genomen en lunch bij de bakkerij maakte het een perfecte dag.

Dinsdag was al weer de laatste dag en een aantal mensen waren al vertrokken en ook Monti en Haily vertrokken een dag eerder, Bliss was de dag ervoor verbrand (ze was de hele dag in de schaduw dus waren niet zeker of het van de zon was of door de wind het waaide namelijk enorm sinds we hier op vrijdag aankwamen haar gezicht zat vol blaren en zij moesten dus helaas een dag eerder vertrekken). Toch zijn wij met Jo en Crossie en de kapper Hailly op een 4wd tour gegaan met de drie auto’s (de vierde auto haakte al snel af en de thuiskapper met gezin vertrok ook een dag eerder). We zijn naar 5 fingers gereden, een heel mooi strand waar we hebben gezwommen, gesnorkeld en op het strand werd gezeten. Het water in Coral Bay is koud en hoewel ik in de baai in Coral Bay zelf wel zwom en snorkelde was hier het water in lopen en snel weer uit meer dan genoeg. ’s Middag na bij de bakkerij te hebben geluncht hebben de meiden en ik Carl mee genomen naar de haaienbaai en hoewel we al snel één haai zagen hield het hierna helaas op, toch was het wel heel leuk. ’s Avonds zijn we naar Bill’s gegaan voor het eten met Jo en Crossie en de kapper Hailly dat was iedereen die nog over was en hoewel het eten echt super lekker was, was het zo enorm koud. De laatste paar avonden koelde het enorm af zodra de zon onder was (van 35+ naar zo’n 20-23 graden) deze avond werd het volgens Crossie 17 graden!!! Het is hier geen winter! En iedereen had het zelfs met vesten aan nog enorm koud.

Gisteren zijn we weer thuis gekomen en hebben we Chantalle oppgehaald bij Nanutarra die bij haar zus in Wickham was gebleven en na een klapband van de caravan waren we om vier uur weer lekker thuis. Ik heb daarna voor iedereen gekookt en zo was het toch nog een speciale avond.

Vandaag is Annie’s laatste dag, al werkt ze morgen een extra dag en heb ik dus de hele dag gewassen, gestreken en de vloer gedaan, maar vanavond lekker lui uit eten bij de Mess.

Dit is waarschijnlijk de laatste blog van dit jaar, ik wens iedereen een hele fijne jaarwisseling en nog een beetje kerst aangezien oudjaarsdag voor ons kerstdag zal zijn.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Coral Bay of niet?!

Lieve allemaal,

Morgen zullen we al om 4 uur vertrekken, maar we gaan gelukkig naar Coral Bay, dus het maakt mij niet uit. Het was nog even heel spannend of we wel zouden kunnen vertrekken, er is namelijk een cycloon die op zaterdag Karratha zou raken, maar we hebben net vandaag gehoord dat het richting Port Hedland gaat en wij kunnen morgen makkelijk vertrekken. Het heeft hier nog niet geregend en de wegen zijn nog open. Mocht de cycloon morgen toch nog zijn route aanpassen, zullen we waarschijnlijk niet meer uit Coral Bay kunnen vertrekken als de wegen worden afgesloten. Dan zullen we maar een langere vakantie hebben.

Omdat Annie moet werken met kerst en wij in Coral Bay zullen zijn gaan we kerst pas op oudjaarsdag vieren. Wel hebben we afgelopen zaterdag gezellig een BBQ met Ross en Susie gehad en ook Francis kwam nog even langs en hebben we heerlijk gezwommen en gegeten.

Uiteindelijk hebben we definitief besloten op zaterdagavond dat we maandag zouden gaan vertrekken. Hoewel we eerst al om zes uur zouden gaan vertrekken, werd het uiteindelijk pas half tien. Het was een enorme reis, zeker met de caravan. Het eerste stukje naar Nanutarra was nog niet zo erg. We zijn nog even bij Cheela Plains gestopt om een pakje af te leveren en ik kreeg nog een kerstcadeautje. Na Nanutarra moesten we helaas tegen de enorme wind in en met een caravan ging dit niet heel snel. Ook was het rond de 50 graden en met het harde werken van de auto sloeg de airconditioning af, vandaar dat we uiteindelijk nog maar 80 km per uur reden. Uiteindelijk waren we toch rond half zes in Wickham en ontmoette ik een van Carls andere dochters Kerrie en haar vriend, Alex, waar we in het huis zouden slapen. De meisjes sliepen samen in een swag, opgezet als een tent en waren enorm enthousiast. Na wat te hebben gegeten en gekletst zijn we al vroeg naar bed gegaan.

Dinsdag hoefde Kerrie niet veel te werken, vandaar dat we besloten naar Karratha te gaan, ongeveer 55 km verderop. Caitlin en ik zijn even voor een wandeling door het dorp gegaan en vonden een hele leuke speeltuin, waar ze dan ook snel even heeft gespeeld. Alex moest werken, maar Kerrie, Chantalle, Carl, de meisjes en ik zijn naar Karratha gegaan en zijn hier naar het zwembad gegaan. Karratha is ongeveer zo groot als Zwolle denk ik en het zwembad was dus ook een stuk groter. Ze hadden een enorm water speelparadijs voor de meisjes. In hetzelfde gebouw (zwembad was wel buiten) kon je ook mini golven met glow in the dark. Het was donker met glow in the dark bal en banen. De meisjes vonden het helemaal geweldig en met lunch bij de MacDonalds was het volgens hen een van de beste dagen van hun leven. Verder zijn we ’s middags nog even naar het strand van Wickham gegaan en hebben we lekker gezwommen, het water was zo warm!

Ook gisteren zijn we nog in Karratha geweest, maar eerst zijn we naar Dampier geweest (ik denk ongeveer 20 km van Karratha) hier staat het standbeeld van Red Dog, de beroemdste hond van Australië en dan voornamelijk van de Pilbara. De hond is bekent geworden omdat hij met iedereen meeliftte en op deze manier overal in Western Australia kwam en volgens verhalen zelfs in Japan. Er is een film van gemaakt, die ik nu al een paar keer heb gezien, dus we moesten toch even een foto maken. Ook hebben we even rondgereden in Dampier en hebben op het strand gelopen. Verder hebben we nog even gewinkeld in Karratha, het is zo fijn om even in gewone winkels rond te lopen en niet alles online hoeft te bestellen.

Vandaag zijn we eerst naar Point Samson geweest en hebben het strand gezien en even lekker over het strand gelopen. Daarna zijn we naar Cossack geweest. Een heel klein dorpje, waar geen huizen meer staan, maar nog wel wat oude gebouwen. Het heeft verschillende mooie uitzichtspunten, zelfs één over een heel mooi strand. Helaas is het pas vandaag bekent geworden dat de cycloon Karratha niet zou raken, maar alle gebouwen waren al afgesloten en zandzakken voor de deuren gelegd. Zowel Point Samson en Cossack liggen enorm dicht bij Wickham (ik heb het aangegeven op de kaart). Verder moet ik jullie toch echt wel even iets grappigs gaan vertellen. Ik weet niet of jullie het programma nog kennen, ik heb het over ‘Adam zoekt Eva’ het datingsprogramma waar mensen elkaar naakt op een eiland ontmoeten. We waren televisie aan het kijken, maar voornamelijk aan het kletsen, plots hoor ik opeens iemand Nederlands praten, ik was zo verbaasd. Toen keek ik naar de tv en plots de Nederlandse ‘Adam en Eva’ was op televisie met Engelse ondertiteling. Ik weet dat het programma op tv was net voor ik uit Nederland vertrok en wist dus waar het over ging. De rest had geen idee en hoewel de meisjes gelukkig naar bed waren moest je de rest zien kijken! Zij waren nog meer in shock dat ik was, maar niet omdat het Nederlands was, maar ‘Je kon alles zien!’. Ik heb zo gelachen en me zo geschaamd, het eerste Nederlandse programma hier op de tv is met naakte mensen, niet te geloven toch?!

We zijn nu lekker rustig in het huis, de meisjes spelen op de WII samen met Chantalle en ik zal de meisjes wanneer het wat koeler wordt nog even naar de speeltuin gaan, Mikayla heeft deze namelijk nog steeds niet gezien.

Dit zal waarschijnlijk de laatste blog zijn voor kerst, nogmaals een hele fijne kerst iedereen!

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

De kerstsfeer

Lieve allemaal,

De zomervakantie is hier officieel vanmiddag begonnen en daar zijn we allemaal enorm blij mee. Sinds mijn laatste blog zijn we al zo druk bezig geweest met het einde van het schooljaar en de kerst. Zo ben ik een middag naar Mikayla’s klas geweest om naar al hun gedichten te luisteren. We hebben de Presentation Night gehad. Hierbij worden alle ouders ’s avonds uitgenodigd om te kijken naar alle klassen die allemaal een dans hebben ingestudeerd. De kinderen zijn allemaal gekleed in een bepaald thema en prijzen worden uitgereikt voor bijzondere prestaties. Mikayla ging dit keer als een minion en Caitlin was in rood. Het begon met de kleinste kinderen van de kleuterschool en de eerste klassen, het is allemaal zo schattig. Het dansen gaat niet helemaal gelijk, maar zulke kleine kinderen verkleed als speelgoed en dieren is gewoon te lief! Caitlin en Mikayla deden het beiden heel erg goed en het was super leuk om te kijken. Verder ben ik met de meisjes en Sally naar een kerstfeest bij Karingel geweest. Hier konden ze op de foto met de kerstman, konden ze knutselen en was er van alles te eten dit was natuurlijk helemaal geweldig. Verder hebben we ook bij het zwembad een kerstfeest gehad waar ik weer allemaal muffins voor moest maken. Eerst moesten de meisjes nog even zwemmen voor nieuwe tijden en daarna was het een groot eetfestijn en hebben we uren in het zwembad gespeeld. Verder hebben beide meisjes hun klassenfeest gehad en heb ik voor Mikayla koekjes moeten bakken en voor Caitlin baconsavouries. Vanmorgen ben ik nog druk bij Carl bezig geweest met het inpakken van de cadeautjes voor Caitlin en Mikayla samen met zijn dochter Chantalle. Het waren zo enorm veel kleine cadeautjes, Carl heeft namelijk allemaal snoepjes, tandenborstels, poppetjes, zaklampen, kleurpotloden en allemaal kleine dingen gekocht om in stockings te stoppen, voor kerstmorgen. Gelukkig is Annie vanaf morgen ook vrij en hebben we het even wat rustiger, al moeten we ons klaar maken voor de vakantie. Maandag of dinsdag vertrek ik namelijk met Carl, Caitlin en Mikayla naar Wickham (dicht bij Karratha) hier woont zijn dochter en zullen we tot vrijdag zijn, waarna we op vrijdag naar Coral Bay rijden voor kerst. Ik ben enorm enthousiast al moeten er nog wel wat dingen worden geregeld voor we vertrekken.

Ik wil iedereen alvast een hele fijne kerst wensen en beloof snel weer wat van me te laten horen.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Sinterkerst

Lieve allemaal,

Het is al weer december, de tijd gaat zo enorm snel. Sinds mijn laatste blog vorige week zijn wij hier enorm druk geweest. Eerst hebben we de woensdag nadat Annie thuis kwam lekker gezwommen en een BBQ gehad met z’n vieren wat heel gezellig was. Daarna zijn we zowel donderdag als vrijdag niet thuis geweest ’s avonds. Mensen die in Paraburdoo hebben gewoond, kwamen weer even langs voor een paar daagjes. Op donderdag zijn we dus na Annie’s werk naar Ross en Susie gegaan en hebben hier een van Susie haar beroemde maaltijden gehad. Susie kookt enorm lekker en vandaag had ze dan ook weer uitgebreid gekookt, met pulled pork met speciale aardappelpuree, kip en allerlei salades. Het was super gezellig, maar ben op tijd terug gegaan met de meisjes die naar bed moesten. Toen we donderdagavond vertrokken werden we meteen uitgenodigd voor een zwem en pizza de volgende avond bij Dento. Om vijf uur zijn we naar Dento gegaan en hebben heerlijk gezwommen en gegeten. Uiteindelijk waren we alle vier zo moe rond negen uur, half tien dat we snel naar huis zijn gegaan. Een uur later heb ik Ross en Susie nog even thuis moeten brengen, daarna ben ik heel snel naar bed gegaan. Op zaterdag heeft Mikayla gelogeerd bij Kaitlin Fitler en hebben Annie, Caitlin en ik een movienight gehad en wat rustiger aan gedaan.

Vandaag is het 5 december, helaas moeten wij vanavond naar de Milkbar om Annie’s neef weer te ontmoeten en kunnen dus geen Sinterklaas vieren. Vandaar dat wij gisteren alvast Sinterklaas hebben gevierd. Net als vorige jaar was dit ook de dag dat we de kerstversiering buiten hebben opgehangen en de kerstboom hebben opgetuigd. Tussendoor zijn we ook nog even naar het zwembad geweest voor het kerstfeest en om Mikayla op te halen. Ook duurde de kerstboom net wat langer dan verwacht. Vorig jaar in januari had Annie een nieuwe kerstboom gekocht en deze had zo veel takjes die moesten worden opengevouwen, maar het resultaat is zo mooi! Vorige week hadden we ook al nieuwe kerstballen en lichtjes in Tom Price gehaald en nu blijven we maar naar onze kerstboom kijken, het is zo mooi. Nadat we de kerstboom hadden opgezet en lekkere gehaktballetjes hadden gegeten was het tijd voor Sinterklaas. Annie had weer een super leuk gedicht voor mij geschreven en ik eentje voor Annie en de meisjes. Mama had al een paar leuke cadeautje opgestuurd voor ons allemaal en Annie en ik hadden ook nog wat extra cadeautjes gekocht. Met wat pepernootjes erbij was het een super leuke avond.

Vandaag is het wat rustiger en zijn we druk met van alles. Vanavond alleen nog even naar de Milkbar om John te zien en een stukje van Annie’s beroemde cheesecake te eten.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Newman

Lieve allemaal,

Ik ben weer veilig thuis na ons Newman avontuur dit weekend. Annie maakte me met de minuut zenuwachtiger voor het rijden. Ze was heel bezorgt en iedereen dacht met mij mee. Zodra ik de auto in stapte kreeg ik een telefoontje van een andere familie of ik misschien achter hun aan wilde rijden als het niet was gelukt met Ray, allemaal super lief. Maar de rit ging helemaal goed, geen dieren aangereden, behalve een paar vlinders dan. Het was wel even spannend toen we plots in de verte een grote zwarte wolk zagen van een bosbrand en we steeds dichterbij kwamen, maar nog lang niet langs de weg gelukkig. Na drie en een half uur waren we er dan eindelijk en het was lekker om even de benen weer te kunnen streken, al was het nog wel een zoektocht om het jeugdcentrum te vinden (ik reed er voorbij en had dit niet helemaal door). In de hal konden we onze swag’s en kleren neerleggen en daarna was het al snel weer tijd om ons klaar te maken voor het zwembad. Om vier uur zouden de warm-ups beginnen en de openingsceremonie en er werden zelfs nog een paar racen gehouden. De meisjes mochten beiden al één race doen, een estafette race, ze deden het super goed, maar waren zelf een beetje teleurgesteld dat ze geen prijzen hadden gewonnen. Al werden de racen gestopt door een thunderstorm die eraan kwam. Op het zwembad hadden ze allerlei kraampjes, ook met eten dus hebben we hier snel wat patatjes gegeten. Aangekomen in het jeugdcentrum moesten Annie en Dean natuurlijk worden gebeld en werd er een heleboel gekletst. Caitlin was erg moe, maar omdat we allemaal in één zaal sliepen wilde ze nog niet naar bed. Gelukkig hadden we er om negen uur wel genoeg van en zijn we allemaal naar bed gegaan. Er was behoorlijk wat gesnurk die nacht en kinderen die wakker waren en begonnen te giechelen, maar het was ook super gezellig.

Zaterdag was een hele lange dag, zeker als je met 40 graden de hele dag vlak naast een zwembad zit, maar er niet in mag springen. De dag begon al vroeg, de wekkers ging ook al af om kwart over vijf, maar we waren gelukkig allemaal op tijd op het zwembad voor de warming-ups. Vandaag waren het alleen individuele races en Caitlin deed, borstcrawl, schoolslag en rugslag en Mikayla deed, schoolslag en rugslag. Beiden deden ze alleen de 50 meter, zodat ze geen turns hoefden te doen en de kans dat ze gediskwalificeerd werden was kleiner. Toch werd Caitlin bij schoolslag gediskwalificeerd wanneer ze de muur maar met één hand aanraakte in plaats van twee, we weten nu in ieder geval dat ze dit nooit meer zal vergeten. Ik was super trots op de meisjes en wanneer Mikayla plots eerste werd in haar wedstrijd schoolslag (10^de van alle kinderen van haar leeftijd) heb ik Annie meteen een berichtje gestuurd. Toen er om half vijf weer een tunderstorm aan kwam dachten we dat het was afgelopen, maar deze keer was de onweer al snel weg, toch besloten wij om alvast te gaan douchen (dit moest op het zwembad, er waren geen douches in het jeugdcentrum). ’s Avonds hebben we met iedereen die in het jeugdcentrum sliep pizza’s gegeten en er weer een gezellige avond van gemaakt, maar we zijn netjes weer om negen uur naar bed gegaan. Door het zwemmen en het warme weer was iedereen vast heel erg moe, iedereen sliep veel eerder en er was minder last van snurken of enige andere afleiding.

Zondag was al weer onze laatste dag en hoewel we pas om kwart voor zeven op het zwembad moesten zijn, was het toch haasten om alle swag’s weer op te rollen en alles in de auto te krijgen. Gelukkig waren we weer net op tijd voor de warming-ups. Caitlin hoefde niet meer te zwemmen, Mikayla alleen nog een estafette race aan het einde van de morgen. Natuurlijk was het weer behoorlijk warm en om elf uur begon Caitlin er wel genoeg van te krijgen, maar we zijn iedereen blijven aanmoedigen. Toen alle races om kwart over twee eindelijk klaar waren was iedereen zo blij en werd er snel opgeruimd. Toch zijn we nog even naar de subway geweest voor een broodje voor onderweg en moest er nog even worden getankt, daarna was het weer snel terug naar huis, voor het donker zou worden. Ook op de terugweg reed Ray weer voor ons uit en hadden we de radio aan. We reden het dorp net uit en hoorden op de radio al mensen praten over de bosbrand en dat de wegen waarschijnlijk zouden worden afgesloten, daar zaten wij natuurlijk niet op te wachten. Gelukkig was dat pas 50 km verderop, maar hoe dichter we bij de brand kwamen hoe spannender het werd. De weg was inderdaad afgesloten en niemand wist nog voor hoelang. Ook de meisjes op de achterbank werden steeds banger, zodra we de vlammen zagen moest ik Caitlin eerst beloven dat we niet zouden dood gaan vandaag om haar wat rustiger te krijgen. Gelukkig kwamen we op precies het goede moment want voor ons werd de weg net weer geopend, van één kant dan, er was een klein gat in het vuur waar we snel doorheen konden. Met het vuur aan beide kanten vlak langs de weg en wij die over het midden van de weg moesten rijden was wel even een moment dat ik heel blij was dat ik Ray voor me had rijden en wist dat ik er gewoon door moest gaan. Ik heb gevraagd de meisjes foto’s te maken, deze zal ik ook op de blog zetten. De rest van de weg was geen probleem en hoewel we wel wat regen hadden waren er geen problemen. Het was wel fijn om thuis te komen en Annie was er ook dus na snel de auto te hebben uitgepakt hebben we er een movienight van gemaakt en daarna lekker snel naar bed.

Ik had verwacht dat ik de meisjes wakker zou moeten maken, maar de enige die problemen had met uit bed komen was ik. Ik heb net snel even de meisjes was gedaan en de swag’s en slaapzakken zijn aan het luchten, nu dus maar lekker even rustig aan doen.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Kerst komt er al snel aan

Lieve allemaal,

Ik ben enorm druk geweest sinds ik terug ben van Cheela Plains, maar heb niet veel bijzonders gedaan. Het weekend na ik terug ben gekomen ben ik zowel zaterdag als zondag op het zwembad geweest. Allereerst zaterdag voor een coaching cursus, waar de meisjes voorbeeld waren voor de cursus en heb ik ’s avonds heerlijk boerenkool met rookworst gegeten! Op zondag kregen de meisjes een speciale zwemles van een coach uit Perth, wat ze beide super leuk vonden. Daarna ben ik sinds die maandag elke dag bij de Milkbar gaan werken. De eerste vier dagen alleen tijdens schooltijden van acht tot twee en de rest van de dagen zowel morgen als avond shiften gedaan. Vandaag is mijn eerste dag dat ik niet bij de Milkbar hoef te werken, maar moest ik wel weer op de meisjes passen. Vanmorgen had ik Mikayla eerst nog thuis, ik heb haar namelijk naar de dokter moeten nemen voor haar verkoudheid, want…. Ik ga naar Newman!!! De meisjes hebben dit weekend een zwemcompetitie in Newman met de zwemclub en omdat Annie moest werken vroeg ze of ik de meisjes mee zou willen nemen, ik heb hier ja op gezegd en ga morgen dus voor drie daagjes naar Newman. Eerst wilden we zeker weten dat Mikayla gewoon verkouden was en kon zwemmen. Newman ligt ongevuur drie en een half uur rijden hier vandaan, natuurlijk heb ik nog nooit zulke lange stukken gereden. Annie vind het bijna nog spannender dan ik en heeft geregd dat de vader van Mikayla’s vriendinnetje Sally samen gaat rijden(Ray). Hij zal de hele weg voor mij blijven en mag niet sneller dan de snelheidslimiet, Annie heeft dit allemaal geregeld. Natuurlijk moet ik wel zelf de drie en een half uur rijden, zonder een roadhouse is het wel een lange weg, maar wil ik even de auto uit kan ik het Ray zo laten weten. Dit zal de eerste zwemwedstrijd voor de meisjes zijn, dus Annie kan er ook niet veel over zeggen, maar we zullen het allemaal wel zien. We zullen met wat andere mensen van de zwemclub in het jeugdcentrum slapen en hebben al swag’s te leen gekregen van Annie’s collega. Ik zal jullie na het weekend snel laten weten hoe het is gegaan.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy