Vreemde berichten

Lieve allemaal,

Er is dit keer gelukkig wel wat meer te vertellen dan de laatste blog. Eerst hebben we op 31 oktober Halloween gevierd. Caitlin wilde niet meer met mij lopen, maar liever met haar vriendinnetjes. Nadat ze alles had geregeld mocht ze met een groep van vriendinnen en een paar moeders lopen. Ik zou samen met Mikayla en Sally gaan lopen, eerst met Sally’s moeder, Denise, maar zij kon helaas niet. Vandaar dat er een andere vriendin van Sally mee ging, Annie, zij was 18 en net klaar met school en dat was best gezellig. Het ‘Haunted House’ van vorige jaar was er dit jaar niet, de kleinkinderen wonen niet meer in Paraburdoo dus ze hadden er geen zin meer in helaas. Verder heb ik de nieuwe au pair van Neveah ontmoet. Neveah was het twee jaar oude meisjes waar ik het begin van het jaar heb opgepast, ze had weer een nieuwe au pair, dit keer een Franse. We hebben gezellig afgesproken bij de Milkbar en zijn daarna naar het park gegaan met Neveah en hebben lekker gekletst.

Afgelopen vrijdag ben ik weer naar de station geweest. Ik had niet verwacht weer snel terug te gaan naar Cheela Plains, maar kreeg al snel na de vorige keer een berichtje van Robin, toen kwam het niet helemaal uit, maar na een onverwacht berichtje ben ik toch vrijdag naar de station geweest. Het ging allemaal wat snel en omdat het Suzanne’s verjaardag was wilde ik ook nog graag even met haar skypen, maar plots werd ik veel eerder opgehaald en werd het maar een kort gesprek. Aangekomen op het station was eigenlijk niemand zeker wat ik zou moeten doen. Ik zou namelijk helpen op het kamp, Pauline en Ross zouden namelijk op vrijdag op vakantie gaan, maar plots werd ik door Ross opgehaald. Dit was een grote verrassing. Pauline en Ross zouden op zaterdag op vakantie gaan, vrijdag kwam niet zo goed uit voor Robin. Maar Robin was zelf op vrijdagmorgen al naar Perth gevlogen, maar toen ik vroeg naar een lijst wat ik zou moeten doen gaf ze geen antwoord, ik had verwacht een lijst op de station te vinden, maar niks. Pauline had dus snel een lijst gemaakt en we hebben in de vriezer gekeken wat er allemaal was, zodat ik de maaltijden voor de week kon plannen. Na wat bedden te hebben opgemaakt kwam iedereen langzaam naar het kamp en hebben we allemaal gezellig gekletst en nieuwtjes uitgewisseld. Plots kwam Evan op de radio (hij zou samen met Preston op het kamp eten) en vertelde dat ik op de homestead zou gaan slapen. Ik was toen zo verbaasd en had geen idee wat ik zou moeten doen. Uiteindelijk ben ik toch op het kamp gebleven, ik moest hier ook alle toeristen ontvangen en vanaf de homestead zou dat echt niet lukken. De volgende dagen ben ik druk bezig geweest met het klaar maken van een paar kamers, het koken voor alle werkers op het kamp, het bakken van alle snacks en het ontvangen van toeristen. Op maandag heb ik Preston ook nog even geholpen met school en nadat Robin ’s middags terug was heb ik de laatste dagen ook van alles schoongemaakt op de homestead en was het veel op en neer rijden.

Gisteren ben ik weer thuis gekomen en vandaag het ik een lekker rustig dagje, met alleen zwemmen op de agenda, ik ben helemaal blij. De komende weken zullen heel erg druk zijn met de Milkbar en nog veel meer dus het zal even duren voor ik weer een stukje zal schrijven.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Het gewone dagelijkse leven

Lieve allemaal,

Het is al weer meer dan twee weken geleden dat ik een blog heb geschreven, maar er is maar weinig gebeurd. Ik heb elke dag gewerkt of ik moest op de meisjes passen, of ik moest werken bij de Milkbar. We hadden de gebruikelijke zwemclub middagen op dinsdag en woensdag. Verder heeft Annie nog wat extra’s gedaan en was het dus weer druk met mensen zoeken die op de meisjes wilden passen terwijl ik bij de Milkbar was. Op het moment is het avond en moet ik op de meisjes passen, Uncle Berry heeft zijn 10 jaar bij Rio Tinto feestje en heeft Annie uitgenodigd. Ik ben op het moment druk bezig met het plannen van een vakantie naar Queensland en Darwin in januari. Ik heb namelijk besloten nog wat langer in Paraburdoo te blijven. Eind maart zullen we naar Perth gaan voor Annie’s vaders verjaardag, ik zal hierna niet meer terug gaan naar Paraburdoo, maar gaan reizen. Ik vroeg aan Annie of de meisjes weer naar hun vader zouden gaan en ik drie weken vrij had, zodat ik toch nog wat meer kon reizen voor april. Helaas had Dean (de vader van de meisjes) geen vrije dagen meer, maar Annie heeft nu voor de meisjes een vlucht naar Perth geboekt. De meisjes gaan één week naar hun opa en oma in Perth, zodat ik drie weken heb om op vakantie te gaan! Toch is het een beetje vreemd. Ik heb besloten met een ander meisje te reizen in Queensland en een auto te huren. Ik heb ook net deze week gehoord over vier au pairs van mijn leeftijd die een groot auto ongeluk hebben gehad vlak bij Pardoo (dit is het roadhouse waar ik in januari ook ben geweest op weg naar Broome). In de auto zaten drie Nederlandse meisjes en een Duitse jongen, twee van de meisjes waren net als ik ook van Travel Active. Natuurlijk gaat zoiets al snel rond in het dorp, maar ik heb pas iets later gehoord dat dit Nederlanders waren. Eén van de Nederlandse meisjes en de Duitse jongen zijn overleden, de andere twee liggen in het ziekenhuis. Ik kende ze niet, maar het is wel een gek idee, ook zij wilde gewoon wat meer van Australië zien en dit is zo plots gestopt, het was wel even een schok. Ik zal jullie snel weer op de hoogte houden.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Schoolvakantie

Lieve allemaal,

Allereerst wil ik jullie graag vertellen dat ik mijn cursus pedagogiek/ opvoedkunde heb afgerond met een gemiddelde van een 10. Ik ben hier super blij mee en wacht nu dus alleen nog op mijn getuigschrift.

Sinds ik terug was van de station twee weken geleden hebben we vakantie gevierd. Op de donderdag en vrijdag nadat ik terug was hadden de meisjes in de middag een speciaal schoolholiday programma. Hierbij gingen ze twee middagen voor twee uurtjes knutselen, ze hebben een speciale print van hun favoriete dier gemaakt. Op zaterdag hadden we de opening van het zwembad, we hadden meteen een speciale zwemclub morgen. Maar het is nog helemaal niet zo warm, de meisjes zijn dus het water in geweest, ik heb heerlijk aan de kant gezeten en gekletst.

Op zondagmorgen hadden we afgesproken met Carl om eerst te gaan zwemmen en daarna samen Disney films kijken bij Carl. De meisjes en Carl waren vrij enthousiast over het zwemmen, ik niet heel erg. Zodra we op het zwembad aankwamen en Carl zag dat het water maar 24 graden was, werd ook hij wat minder enthousiast en vandaag was het ook nog eens extra fris. De meisjes en Carl zijn het water in gegaan, ook vandaag was het te koud voor mij. Zelfs aan de kant had ik al kippenvel. We hebben het al snel opgegeven en zijn snel naar Carl gegaan om hier films te kijken en tussen de middag te lunchen. Uiteindelijk hebben we drie films gekeken en tussen de middag hotdogs gegeten. De rest van de dagen hebben we van alles gedaan, het trainpark, spelletjes, knutselen en barbies.

Op vrijdag was Annie weer vrij en zijn we lekker met z’n allen naar het zwembad gegaan, en zelfs ik ben in het water gegaan. Ook ben ik naar de familie Sullivan geweest om ze te ontmoeten, ze hadden mij gevraagd of ik misschien zou willen oppassen nu de moeder naar Perth ging en de vader moest werken. Dat was niet echt een groot probleem en ze wonen maar een paar huizen verderop. Ik zou vrijdag en zaterdag nacht logeren aangezien de vader nightshift had. Ik kon alleen niet de hele dag blijven. Op zaterdag moest ik werken van 9 tot 2 bij de Milkbar en zondag zouden we al om acht uur vertrekken naar Karijini! Dit was voor de familie geen probleem, ze hadden al iemand voor overdag. Al bleek zij niet te zijn komen opdagen, toch mocht ik wel op zondag om acht uur vertrekken om naar Karijini te gaan.

Dit keer zijn we naar Weano gegaan. Hier waren twee verschillende gorges, allereerst zijn we naar links gegaan. Hier moesten we naar beneden lopen en kwamen bij een meertje, maar door verder te lopen kwam je op allemaal leuke plekjes. Zo moest je voorzichtig tussen twee kliffen lopen die enorm dicht bij elkaar stonden. Achter elkaar liep je naar het meertje, maar hiervoor moesten we eerst met een ladder in de rotsen naar beneden klimmen. Het meertje lag voor het grootste deel in de schaduw, we waren dus niet helemaal zeker of we wel het water in wilde gaan. Uiteindelijk ben ik toch met Caitlin het water in gegaan, hoewel het wel koud was, was het niet heel diep en ook wel weer verfrissend. Nadat Cailtin genoeg had kwamen Mikayla en Annie ook het water in, ik wilde graag verder de klif in lopen om te kijken wat er verderop was en Caitlin wilde niet mee, maar Mikayla en Annie werden ook heel nieuwsgierig. Samen zijn we verder gelopen en moesten we gaan zwemmen, koud! We konden een heel eind de klif in en moesten daarna de rotsen op klimmen, daar zijn we toen gestopt en omgekeerd. We kwamen een man tegen die iets verder was gelopen en tot een ander meertje was gekomen maar de rotsen waren moeilijk te beklimmen, vandaar dat we terug zijn gegaan. We hebben nog even een appeltje gegeten en zijn daarna weer terug gelopen. We wilde graag ook de andere gorge nog zien. Deze gorge was weer heel anders. Eerst moesten we een ladder afklimmen en daarna was het een vlak pad naar een klein, ondiep meertje. Maar al gauw kwamen we erachter dat om helemaal tot het uiteindelijke meertje te komen we zouden moesten zwemmen. We besloten dus om even onze lunch te eten en daarna de tassen achter te laten en in onze zwemkleding verder te gaan. Via het ondiepe meertje kwamen we bij rotsen, waar we weer naar beneden gingen en waar een ander meertje was, waar we stukken konden lopen, maar ook stukken moesten zwemmen. Hierna was een vlak stuk, waar wat plekken waren om te zitten en een ondiep, warm meertje. Hierna moesten we weer tussen een smalle klif klimmen en uitkijken dat we niet uitgleden over het water, wat naar het kleine watervalletje liep. Uiteindelijk aan het einde van hier was het meer waar we naar opzoek waren. Het was heel diep en volledige in de schaduw, dus vrij koud, maar wel heel mooi. Vooral het uitzicht was erg mooi. Daarna was het dan tijd om weer terug naar huis te gaan. Ik moest om vijf uur weer beginnen met werken. Hoewel we snel moesten zijn, zijn we nog wel even gestopt voor een ijsje en zijn we nog even in Tom Price geweest voor een paar boodschappen die we moesten ophalen. We waren om kwart voor vijf thuis en na een super snelle douche ben ik meteen door gegaan naar de Milkbar.

Gisteren hadden de meisjes nog een extra dagje vrij, maar vandaag moesten ze toch echt weer naar school. Ik moet nog de hele week werken van half vier tot half negen en vrijdag zal Annie weer moeten werken.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Rowers Camp

Lieve allemaal,

Ik ben net vanmiddag weer terug gekomen van Cheela Plains station. De laatste drie dagen ben ik druk geweest met het helpen van Pauline met koken en bakken. Op zondag werd ik pas om vier uur opgehaald en voor we naar het kamp reden zijn we eerst naar de kampeerplek van de roeiers gegaan. Toen ik aankwam was iedereen op het kamp al aan het eten en kon ik zo aanschuiven.

Maandag kwamen de roeiers pas na de middag, ’s morgens hadden Pauline en ik dus alle tijd om alles voor de BBQ die avond voor te bereiden. We hadden enorme salades, gelukkig had Pauline de cheesecake voor dessert al klaar. Natuurlijk moesten alle snacks, ontbijt, lunch en avondeten voor de volgende dag alvast worden voorbereid. Natuurlijk moest ook alles worden schoongemaakt, zodat we aan schone tafels konden gaan zitten. Toen we na de BBQ eindelijk klaar waren zijn we al snel naar bed gegaan. De volgende morgen moesten we al weer vroeg op. Robin kwam elke morgen al het eten voor de dag ophalen. Wij moesten dus ’s morgens om half zeven alles in koelboxen hebben gestopt en het ontbijt hebben opgewarmd. Zodra Robin dan weg was konden wij bezig met het eten voor de roeiers de volgende dag en ons eigen avondeten natuurlijk. Omdat de roeiers de eerste dag (maandag avond) op het kamp hadden geslapen moesten wij op dinsdag alle wc en douches schoonmaken en natuurlijk de kampgrond en zitplek, waar we allemaal hadden gebarbecued. Met een groep van 20 roeiers, met begeleiders en drie families die ook logeerden die nacht was het een flinke schoonmaak. Ook dinsdag hadden we dus weer een dag van 11 uur werken, gelukkig was woensdag al weer de laatste dag. Natuurlijk moest ik weer vroeg opstaan, na alles in de koelboxen was en Robin het had opgehaald was alles wat er nog moest worden gedaan het eten voor donderdag voor te bereiden, zonder avondeten en met lunch waren we dan ook al klaar. Mat (the builder) moest naar Tom Price om zijn zoontje op te halen, die langs kwam voor een weekje om papa weer even te zien en na die week zouden ze samen weer naar huis in Adelaide vliegen. Hij was zo zenuwachtig dat we al snel de auto in gingen, richting Paraburdoo. Mat vertelde hoe fijn Pauline het vond dat ik weer langs kwam. Zo had ze iemand om weer gezellig te kletsen, dat was best fijn om te horen, ik ben altijd bang dat ik in de weg loop. Ik heb snel nog even geholpen met de boodschappen en werd daarna netjes thuis gebracht. Nu ben ik eerlijk gezegd best moe en lui, maar ben blij om weer thuis te zijn. Morgen zal Annie weer moeten werken en met de schoolvakantie zullen de meisjes de hele dag thuis zijn, maar we zullen wel wat leuke dingen bedenken om te doen.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Bijna vakantie!

Lieve allemaal,

Het is al weer bijna twee weken geleden dat ik in Exmouth was en ook deze week ga ik weer wat anders doen, iets dat niemand ooit zou raden. Ik ga van zondag tot woensdag helpen op de station! De laatste week heb ik natuurlijk moeten werken. Vorige week vrijdag begon Annie weer met werken, al had ik behoorlijk veel geluk, de meisjes gingen op vrijdagavond meteen bij Kaitlin Fitler logeren en kwamen zaterdag pas na de lunch weer terug, wat betekende een rustige zaterdagmorgen voor mij, wat ook wel een beetje heel gek was. Ook hebben we deze week donuts gemaakt en versierd, we eten ze nog steeds elke avond als dessert, al zijn ze maar klein. Verder is Caitlin twee dagen ziek thuis geweest en zijn we woensdag zelfs maar even naar de dokter gegaan aangezien dit al weer de derde keer deze maand was dat ze ziek was. Gelukkig was er niks ernstig en ging ze donderdag gewoon weer naar school en kon ik ’s morgens op Asher passen. Vandaag heb ik de morgen en middag vrij. Ik zal alleen vanavond moeten werken bij de Milkbar. Dit weekend zal ik wel erg druk zijn. Morgen begint de schoolvakantie en hoewel Annie vrij is zal ze morgen en overmorgen extra’s gaan doen. Omdat ik al bij de Milkbar moest werken morgen zullen de meisjes naar Candice gaan wanneer ik moet werken en zal ik ze na het werk weer ophalen en ook voor zondag geldt dat ik al had afgesproken om naar Cheela Plains te gaan, vandaar dat ik de meisjes ’s middags om vier uur naar Candice zal brengen.

Robin had me al twee keer eerder gevraagd of ik nog wat wil helpen, maar dat kwam niet helemaal uit. Dit keer zal ik helpen met een roeikamp van Lawson. De roeiers van de boardingschool zullen allemaal naar Cheela Plains komen en wij zullen het eten moeten organiseren. Ik weet nog niet precies wat ik allemaal ga doen, ik hoef in ieder geval niet veel schoon te maken, dus het gaat vast helemaal goed komen. Het is ook maar voor drie daagjes, woensdagmiddag of avond zal ik weer terug zijn. Donderdag moet Annie namelijk weer werken.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Beach Wedding

Lieve allemaal,

Een dagje later dan verwacht, maar vanmiddag zijn we terug gekomen van Exmouth. Zaterdagmorgen vertrokken we al vroeg naar Exmouth, maar het rijden duurde wat langer dan verwacht. Nog voor we bij Nanutarra waren werden we al opgehouden door het werken op de eenbaansbrug, natuurlijk kwamen we net vijf minuten te laat en moesten we dus een half uur wachten. Gelukkig waren we met drie auto’s en in de andere twee zaten Annie’s collega’s die ook naar de bruiloft moesten. Allemaal zijn we natuurlijk de auto uit gegaan en hebben gezellig even gekletst tot we weer verder mochten. Tot Nanutarra ging het goed, maar het duurde hierna niet lang voor we weer opnieuw werden gestopt. Dit keer duurde het veel langer en elke keer dat we weer wat verder mochten moesten we een eind verderop opnieuw weer stoppen. Uiteindelijk hebben we drie keer moeten stoppen, uiteindelijk konden we daarna wel verder rijden zonder opnieuw te worden opgehouden. Dit was vooral goed voor de collega’s met wie we reden. Zij hadden verschillende taken op de bruiloft en de rehearsal zou die middag zijn. We zaten in hetzelfde park als de laatste keer in juni. We hebben alles uitgepakt en daarna zijn we het centrum in gegaan voor wat lekkers van de bakkerij en even rondkijken. Nu we zo dicht bij het strand waren, wilden we ook graag even naar de zee toe natuurlijk. Het leek ons wat te koud om te zwemmen, maar een wandeling was perfect. Na een flinke wandeling, hoorden we opeens iemand Annie’s naam roepen. We waren blijkbaar langs de Yacht Club gelopen, waar de bruiloft morgen zou worden gehouden en waar ze nu bezig waren met de voorbereidingen. We hebben hier even gezellig gekletst en daarna lekker fish & chips gegeten in het huisje. Op zondag was de bruiloft, maar dit zou pas om 5 uur beginnen. Omdat het nog vrij fris was en er een koude wind was waren we niet zeker of we wel wilden gaan zwemmen en snorkelen. Vandaar dat we eerst naar het kleine marktje in het centrum gingen en lekker rond hebben gekeken. Toch besloten we onze zwemkleding onder onze kleren aan te trekken en naar de andere kant te gaan, richting het nationale park. Het eerste strand wat we probeerden had nog een flinke wind en was toch iets te koud. Het volgende strand was perfect, compleet afgeschermd van de wind en met de zon, de perfecte temperatuur. Opnieuw hebben we een heerlijke strandwandeling gemaakt en schelpen gezocht. Na te hebben gelopen voor ruim een uur en weer terug waren waar we waren begonnen, wilden de meisjes graag het water in. Ook Annie en ik liepen wat verder het water in maar kwamen niet eens tot onze middels, toch wat te koud. Na ook nog de andere kant van het strand een stukje te hebben opgelopen en allemaal tussen de rotsen te hebben geklommen was het tijd om terug te gaan en wat te gaan eten. Uiteindelijk was het tijd om ons klaar te maken voor de bruiloft en toen op naar het strand! Het was geen hele grote bruiloft en er zullen ongeveer 40 – 50 mensen zijn geweest, maar wel heel mooi. De ceremonie was op het strand en Listy kwam aan in een bootje en Chook met een grote Limousine. Chook is niet iemand die je snel een jurk zult zien dragen, maar ze had een heel mooi witte jumpsuit aan. Het feest daarna was op de Yacht Club met live muziek en een heel uitgebreid buffet (met heel veel vis!). Het was een hele gezellige avond en Listy en Chook leken zo enorm blij. Uiteindelijk nam ik de meisjes mee naar ons huisje en Annie bleef nog wat langer.

De volgende dag zouden we eigenlijk vertrekken, maar Caitlin was ziek. Annie wilde liever niet rijden met een zieke Caitlin die bleef overgeven, dus besloten we nog maar een dagje langer te blijven. Nu we hier toch waren mocht ik met Mikayla wel naar het strand en Mikayla was wat lekkers van de bakkerij beloofd. Dus na wat lekkers te hebben opgehaald bij de bakkerij en richting het strand reden om te gaan picknicken begon Mikayla opeens dat ze zich niet goed voelde. Al snel nadat we terug waren bij het huisje kwamen we er achter dat dit meer was om de aandacht en wilde Mikayla al snel haar donut. Gelukkig begon Caitlin zich wat beter te voelen en konden we ’s middags toch nog met z’n allen naar het strand en daarna lekker een ijsje eten. Omdat zowel Annie als ik niet echt zin hadden om te koken besloten we uit eten te gaan en hebben we heerlijk gegeten bij het Pinokio restaurant.

Vandaag zijn we dus weer naar huis gereden. Gelukkig ging dit iets sneller dan op de heenweg. Net hebben we nog even wat bij Ross en Susie gedronken en daarna snel gegeten. Nu ben ik klaar om naar bed te gaan.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

Een nieuw update

Lieve allemaal,

Ik had beloofd wat beter mijn best te doen om jullie op de hoogte te houden, maar er is niet veel bijzonders gebeurd. De meisjes hadden twee weken geleden weer hun sports carnaval, gelukkig was Annie dit jaar vrij. Met Annie ben ik samen wezen kijken en aanmoedigen. Eerst op maandag naar verspringen en speerwerpen (zonder speer, maar met foamstik) en op dinsdag naar de rest van de activiteiten. We zijn nog naar Troy en Robin geweest voor Jack’s verjaardag. Afgelopen zaterdag zijn we nog naar de Drive-in geweest en hebben de BFG gezien. Gisteren hadden we de parents opennight en hebben we op school naar al het werk van de meisjes gekeken, verder is er niet erg veel gebeurd. Wel ben ik enorm druk geweest met mijn cursus, deze hoop ik dan ook deze maand af te ronden.

Morgen gaan we weer naar Exmouth, dit keer voor de bruiloft van Listy en Chook. We zullen alleen voor het weekend gaan. Dinsdag zullen de meisjes gewoon weer naar school moeten. Ze gaan namelijk naar Tom Price voor de interschoool sports carnaval (een sport dag met winnaars van Paraburdoo en Tom Price). Ik heb er al heel veel zin en ben benieuwd naar deze ‘Beach Wedding’.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy

1 jaar

Lieve allemaal,

Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik vertrokken ben uit Nederland. Het was een heel leuk jaar, maar er is ook veel veranderd. Vorige jaar was het nog het idee om nu weer terug in Nederland te zijn, maar vandaag is net mijn tweede work and holiday visa in gegaan. Natuurlijk mis ik iedereen in Nederland wel, maar ik geniet hier in Australië zo enorm. Eén jaar was niet genoeg voor mij er is hier nog zoveel dat ik zou willen zien en doen. Ik ga nog steeds studeren, maar dat kan ik nog de rest van mijn leven doen. Voor nu wil ik gewoon nog heel graag even genieten van de bijzondere momenten buiten Nederland. Mijn plannen voor dit extra jaar zijn nog niet helemaal duidelijk. Ik wil graag alle staten van Australië zien en dus nog wat extra reizen. Annie heeft aangeboden dat ik hier wat langer kan blijven, wat meer geld verdienen en op die manier meer geld heb om te reizen. Zodra ik meer plannen heb gemaakt, zal ik jullie dit laten weten.

De laatste twee weken ben ik druk geweest met een tentoonstelling over de mijn hier in Paraburdoo en de rest van de Pilbara. We zijn nog bij Troy en Robin langsgeweest, ik ben weer in Tom Price geweest, ik ben weer wezen oppassen op Asher en Luchien. Verder hebben we bij Carl de nieuwe Jungle Book gekeken, dinsdag kwam de dierenarts langs voor Pluto, helaas heeft Pluto hier een trauma aan over gehouden van de vorige keer. Dinsdag zal de dierenarts weer terug moeten komen met een muilkorf om Pluto toch zijn jaarlijkse vaccinatie te kunnen geven. Verder ben ik woensdag weer in de milkbar wezen werken om er weer even in te komen terwijl de meisjes op school zaten. Ik zal nu tot woensdag elke dag in de milkbar werken.

Ik zal proberen jullie dit jaar wat beter op de hoogte te houden en ik ga extra genieten nu ik plotseling besef dat ik over een jaar weer thuis moet zijn.

Dikke knuffel en kus,

-xxx- Mandy